Kerk & religie

Gastvrije kerk staat elke dag open voor vluchtelingen

Vluchtelingen stromen de kerk binnen. Een maaltijd, bereid door Syrische moslims, staat aangericht. Het is gezellig in de protestantse kerk van Vijfhuizen, die elke dag voor de vreemdeling openstaat.

Klaas van der Zwaag
3 August 2016 18:53Gewijzigd op 16 November 2020 05:31
Kinderen  tijdens een maaltijd voor vluchtelingen in de protestantse kerk te Vijfhuizen.  beeld Eran Oppenheimer
Kinderen tijdens een maaltijd voor vluchtelingen in de protestantse kerk te Vijfhuizen.  beeld Eran Oppenheimer

„We willen een open en gastvrije kerk zijn voor iedereen. God is de God van de minderheden, de zwakken”, zegt ds. M. J. L. de Waal, protestants predikante in Vijfhuizen, vlak bij de luchthaven Schiphol. De gemeente is, samen met de plaatselijke rooms-katholieke parochie, sinds vorig jaar september actief betrokken bij de opvang van vluchtelingen. Al snel opende de protestantse kerk dagelijks haar deuren voor mensen die behoefte hebben aan een kop koffie of een praatje.

Het is een veelkleurig gezelschap, vertelt ds. De Waal. „Je praat over een groep die bestaat uit 21 nationaliteiten. Sommigen moesten wennen in zo’n klein dorpje. De paviljoens in Vijfhuizen zijn niet drukbezet, zodat men er niet dicht op elkaar zit. Mensen uit Syrië en Eritrea vormen de grootste groepen.” Momenteel bivakkeren er zo’n honderd vluchtelingen in enkele paviljoens in Vijfhuizen.

De protestantse organisatie Kerk in Actie zorgde voor de ondersteuning bij het trainen van de uiteindelijk honderd vrijwilligers die bij het werk betrokken zijn. Ze komen uit de wijde omgeving en ook uit niet-kerkelijke hoek.

Ramadan

Op de dag van het gesprek is het erg druk in de kerk. Syrische moslims hebben een maaltijd bereid ter gelegenheid van het einde van de ramadan en voeren deze in grote schalen aan. De drukte heeft wellicht ook te maken met het einde van dit islamitische feest, oppert ds. De Waal.

De sfeer zit er goed in. Veel kinderen vermaken zich met speelgoed of rennen door de kerk. Vooral de kansel is daarbij in trek. Juichend maken ze daar het V-teken. Zo te zien zijn de kinderen snel thuisgeraakt in de nieuwe omgeving.

Moslims en christenen zijn beide vertegenwoordigd, de moslims duidelijk herkenbaar aan hun kleding. „Het gaat heel goed tussen beide groepen”, zegt ds. De Waal. „Van spanningen hoor je gelukkig niets. De christenen onder de vluchtelingen komen ook naar de zondagse dienst. Zondag hadden we avondmaal en hebben zij aan het sacrament deelgenomen.”

Mohammed Tatta is een jonge moslim. Hij komt uit de Syrische stad Aleppo, maar voordat de bommen daar vielen was hij al weg, voegt hij eraan toe. Hij vertrok naar Turkije en maakte van daaruit de oversteek naar Grieken­land. „Het was een boottocht van vier uur, de langste vier uren van mijn leven. De hoge golven kwamen voortdurend recht op ons af.” De Syriër heeft alle hoop op een goed leven in Nederland. Tatta gaat informatica in Groningen studeren en heeft inmiddels een christelijke vriendin. „De godsdienst is voor mij niet belangrijk”, zegt hij. „Ik heb er vrede mee dat zij christen is. Als je maar respect voor elkaar hebt.”

Ook de groep uit Eritrea geniet van de maaltijd. Chihia Tegar is het Afrikaanse land ontvlucht, omdat er geen toekomst voor hem was. „Ik ben christen. De kerk kan gelukkig wel vrij bijeenkomen. Alleen is er geen kans op een baan.” Hij hoopt dat ook zijn vrouw en kind naar Nederland kunnen overkomen.

Coby Schoutens, coördinator van de vrijwilligers, vertelt hoe verrijkend de hulp onder de vluchtelingen is. „We hebben er maanden voor gebeden om dit werk te kunnen doen. Toen we hoorden van een vluchtelingencentrum kwam het ineens erg dichtbij. Er waren wel mensen in Vijfhuizen die moeite hadden met de komst van de vluchtelingen. Dat was heftig. Maar als je ziet wat we voor deze vluchtelingen kunnen betekenen, moeten toch alle bezwaren verdwijnen.”


Het herbergen van de vreemdelingen

De kerkredactie belicht deze zomer de zeven werken van barmhartigheid, die vanaf 
de middeleeuwen een rol 
speelden in de traditie van 
de kerk.

Zes van de zeven werken worden genoemd in Mattheüs 25:35 en 36. Het zevende werk, het begraven van de doden, is ontleend aan het apocriefe boek Tobit.

De Meester van Alkmaar, een onbekende kunstenaar, schilderde in 1504 een beroemd geworden zevenluik (zie hieronder) met daarop de werken van barmhartigheid.

Vandaag het vierde werk van barmhartigheid: het herbergen van de vreemdelingen.


zomerserie Zeven werken van barmhartigheid

Welke rol spelen de zeven werken van barmhartigheid, ontstaan in de middeleeuwen, anno 2016? De redactie zoekt het uit. Vandaag deel 5: het herbergen van de vreemdelingen.

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer