Ruim 76 miljoen euro kostte het project. Fors meer dan het begrote bedrag van 58 miljoen. Maar met het gereedkomen van de Sloeweg in Zeeland krijgt de provincie er wel een verbinding bij die voor de economie van levensbelang is, meent gedeputeerde Van der Maas. De weg is volgens hem bovendien voorbeeldig ingepast in het Zeeuwse landschap.

Van de tweebaans Sloeweg (N62), de verbinding tussen de snelweg A58 bij Goes en de Westerscheldetunnel, is een vierbaansweg gemaakt. Dat was hard nodig, zegt Van der Maas, want als schakel in de doorgaande internationale route tussen Goes en Gent heeft de verbrede weg een zeer gunstige invloed op het vestigingsklimaat voor bedrijven in Zeeland. „Qua economische ontwikkeling en economische vitaliteit is Zeeland enorm gebaat bij een vierbaansroute”, aldus de SGP-gedeputeerde, die daarmee ook het gevoelen van de Brabants-Zeeuwse werkgeversclub BZW, de Zeeuwse havens en de betrokken gemeenten verwoordt.

Vorig jaar werd duidelijk dat het door de provincie uitgevoerde Sloewegproject miljoenen duurder uitviel dan begroot. Een niet-kloppend bouwplan (bestek) was de reden van die enorme kostenoverschrijding. Het financiële debacle kostte CDA-gedeputeerde Van Beveren de kop.

Van der Maas erkent dat er op onderdelen te weinig mensen aan het project werkten die specifieke kennis van zaken hadden. „Op een gegeven moment was er onvoldoende vertrouwen en de risicobeheersing was onder de maat. Tijdens de uitvoering werden honderden afwijkingen ten opzichte van het bestek ontdekt.”

Met Boskalis werden afspraken gemaakt over het meer- en minderwerk. „We noemden dat de schoonschipactie. Boskalis ging door als aannemer en heeft dat voortreffelijk gedaan. Het vertrouwen en de rust keerden terug”, aldus Van der Maas.

Het Sloewegproject was veel meer dan louter een verbreding van de circa 6 kilometer lange weg, legt de gedeputeerde uit. „Deze weg is heel mooi ingepast in het landschap en de leef­omgeving van de Zeeuwen. Ik vind dat je best kunt spreken van een kwalitatief hoogstandje.” Waar nodig verrezen geluids­wallen of geluidsschermen met een robuuste, stoere uitstraling. Er zijn perkoenpalen gebruikt, die je ook op de Zeeuwse stranden ziet als golfbrekers. En de toepassing van basalton, een namaakbasaltkei, gaf viaducten het aanzien van een dijkglooiing.

De middenberm van de Sloeweg is uitzonderlijk breed: 20 meter, wat de weggebruiker een veilig, ruimtelijk en comfortabel gevoel geeft. Een vangrail was vanwege de breedte niet nodig.

Er is nog wel een flinke hobbel te nemen: het kruispunt met de Westerscheldetunnelweg. Daar staan nu verkeerslichten. Uitgangspunt was dat het verkeer daar zonder verkeerslichten of rotondes ongehinderd moet kunnen doorrijden. Een dergelijke kruising past in de gekozen opzet dat auto’s over de hele route vlot en veilig van Goes naar Gent moeten kunnen rijden.

Varianten

GS moeten echter nog een variant voor de kruising kiezen, waarna Provinciale Staten daar in november over beslissen. De duurste van de drie opties is de stervariant, een verkeersplein waarop het verkeer op ongelijkvloerse kruisingen in alle richtingen ongehinderd kan doorrijden.

In de tweede variant zitten één of twee rotondes. Voor de derde variant, een zogenaamde trompet­vorm, moet het bestemmingsplan worden gewijzigd en dient grond te worden aangekocht. Dat kan vertragend en kostenverhogend werken.

De stervariant kost 22,5 
miljoen euro; terwijl de provin-
cie maar 10,6 miljoen beschikbaar heeft. Van der Maas ziet 
al wel een besparingsmogelijkheid van 3,5 miljoen door gebruik van bodemas, een industriële reststof. Dat levert een premie 
op van 10 euro per ton.

Terugkijkend op de voltooide werkzaamheden zegt Van der Maas dat bij de aanpak van de volgende schakel in de route Goes-Gent, de Tractaatweg in Zeeuws-Vlaanderen, de provincie iets meer op afstand zal opereren door voor dat project een bv op te richten. Dat is trouwens ook met succes gebeurd bij de aanleg van de in mei vorig jaar geopende Sluiskiltunnel. „Je wilt greep op de zaak door deskundigheid in te zetten en het is beter voor de risicobeheersing.”

Persoonlijk was de SGP-gedeputeerde sterk betrokken bij het Sloewegproject. Hij bezocht regelmatig –met veiligheidshelm op en oranje hesje aan– de werkzaamheden om zich op de hoogte te stellen van de voortgang. „Als je het vertrouwen wilt herstellen, moet iedereen de mouwen opstropen. Als politiek verantwoordelijke nam ik elk knelpunt even serieus, groot of klein. Als iets even niet liep zoals gepland, werd ik direct betrokken bij het zoeken naar een oplossing. Ik wilde van alles op de hoogte zijn en meedenken, in het besef dat er een heel deskundig projectteam zat. Je moet niet de illusie hebben dat je meer weet dan de mensen die daar rondlopen.”

Ondertussen heeft Van der Maas een nieuw knelpunt op het oog dat aanpak behoeft: de noord-zuidroute tussen Rotterdam en Zeeland (N59), en meer specifiek het weggedeelte tussen Hellegatsplein en Bruinisse. „Er vallen daar veel verkeersdoden doordat het verkeer niet goed doorstroomt. Een goede doorstroming en veiligheid hebben veel met elkaar te maken. Met de Sloeweg hebben we die duurzame veiligheid bereikt, want de manier waarop een weg is aangelegd doet iets met je rijgedrag. Ik wil de onveiligheid ook op andere plekken aanpakken, in de hoop dat er dan minder slachtoffers zullen vallen in het Zeeuwse verkeer.”