Het algemene beeld is nogal wisselend. Psalm 116 van Wim van der Panne wordt subtiel en licht gespeeld. Gezang 91 van Klaas Jan Mulder en ”Rust, mijn ziel” van Jan Zwart komen fraai expressief tot klinken. Psalm 130 van Marco den Toom klinkt indrukwekkend beklemmend. Het absolute hoogtepunt van deze productie is de prachtig gespeelde Psalm 73 van Rutger van Mazijk.

Zonnenberg maakt ook muzikale keuzes die voor mij onbegrijpelijk zijn. Zo laat hij in Feike Asma’s ”Komt als kind’ren” tot tweemaal toe de meest bijzondere akkoordwending, die het stuk juist z’n charme geeft, weg en slaat hij in Psalm 77 van dezelfde componist het slotkoraal, dat wezenlijk is voor de muzikale opbouw, over. Om nog even bij Asma te blijven: in diens Psalm 42 wordt te snel en te vroeg gecrescendeerd, waardoor zowel de muzikale als de inhoudelijke opbouw wordt verstoord. Jan Zwarts canonisch voorspel over Psalm 84 verwordt tot een niemendalletje door het weglaten van het koraal. In ”Ik wil u minnen, mijne sterkte” van Jan Bonefaas had het solotongwerk wel een extra stembeurt kunnen gebruiken. De slotimprovisatie is wat mij betreft onsamenhangend en kent te weinig ontwikkeling.

Een aantal malen zijn er bijgeluiden te horen en ook komen er meerdere keren speeltechnische slippertjes voor.

Al met al ben ik niet laaiend enthousiast over deze cd; daarvoor is de kwaliteit te wisselend.

Gouden Orgelkoralen – Martin Zonnenberg; STH Records (1416142); € 14,90; www.sth.nl