„Al wat de Vader heeft is Mijn; daarom heb ik gezegd, dat Hij uit het Mijne zal nemen, en u verkondigen.”

Om Gods bedoeling te begrijpen, wil de Geest het Woord en de prediking gebruiken, om ons te onderwijzen en ons gemoed geestelijk en zaligmakend te verlichten. Van Zijn genade schenkt Hij ons in onze heiligmaking, vertroosting en mededeling van geestelijke gaven, volgens de mate van Christus’ gift.

In de tekst zien we de uitgebreidheid van Christus’ zaken, die de Geest aan de gelovigen toont. Al de dingen die de Vader heeft, zijn Mijn, zegt onze Zaligmaker. Al deze dingen kan men nemen, óf volstrekt persoonlijk, óf ambtelijk.

Alles wat de Vader volstrekt heeft, is ook van de Zoon. Want terwijl Hij Zijn Persoon van de Vader ontving door mededeling van de ongeschonden Goddelijke natuur, moeten al de zaken van de Vader noodzakelijk de Zijne zijn. De Vader heeft leven in Zichzelf. Hij heeft ook de Zoon leven gegeven in Zichzelf (Johannes 5:26).

Hetzelfde kan gezegd worden van alle andere wezenlijke eigenschappen van de Godheid. Toch wordt hier niet bedoeld alle dingen van de goddelijke natuur, die Christus had van eeuwigheid, maar alle dingen van geestelijke genade en macht die Hij had door vrijwillige giften.

John Owen,
predikant te Fordham

(”Een verhandeling aangaande de Heilige Geest”, 1746)