De Rotterdamse volgde het voorbeeld van haar toenmalige collega, Judy, bracht ze maandag naar buiten. „Hij is geboren op Haïti en heeft als kind meegemaakt hoe het is om geen drinken en eten te hebben. Vanaf zijn tiende groeide Judy op in Nederland.” Een paar jaar geleden begon de Haïtiaan een stichting om zijn landgenoten te voorzien van betaalbaar brood. „Om aandacht te vragen voor zijn stichting, kwam hij met het ietwat gekke idee om een jaar lang enkel kraanwater te drinken.”

Die actie ”Water voor brood” sprak Verhoofstad aan. Inmiddels zit het jaar erop. „De eerste twee weken waren best zwaar, moet ik eerlijk bekennen. Ik dronk gemiddeld zo’n vier tot vijf kopjes koffie per dag en kreeg last van afkickverschijnselen toen ik daar abrupt mee stopte. Ik had hoofdpijn, was futloos en kon moeilijk in slaap komen.”

Maar gaandeweg ging het beter. „In de derde week verdwenen alle kwaaltjes en voelde ik me energiek. Ik werd zelfs vóór de wekker wakker, iets wat me nooit gebeurde. Ik kwam erachter dat je lichaam goed in staat is zelf zijn energiebalans te reguleren. In de weken daarna merkte ik ook dat mijn huid mooier werd.”

Het waterproject kreeg bovendien onverwachte bijeffecten, aldus Verhoofstad. „Ik ging gezonder eten en meer sporten, het water drinken had een soort sneeuwbaleffect.” In het weekend merkte ze bovendien dat ze meer tijd kreeg. De reden? Geen katers. „Niet dat ik nu zo veel dronk, maar ik kon in het weekend wel genieten van wijntjes en speciaalbiertjes samen met vrienden. En tja, dat voel je de dag erna.”

Een jaar lang op water leven, oogstte niet alleen lof, erkent Verhoofstad. „Ik moet wel 
zeggen dat ik in de ogen van 
mijn vriendinnen saaier werd. 
Als we uitgingen, was ik op een gegeven moment gewoon op. Het was dan klaar. Waar ik vroeger nog een wijntje dronk en tot in de late uurtjes door kon gaan, verkoos ik mijn bedje.”

Ze realiseerde zich ook hoe gewoon het voor velen is geworden om alcohol te drinken. „Bij het eten, op het terras, tijdens het uitgaan, bij speciale gelegenheden. Ik heb veel discussies gehad in de kroeg. Leg maar eens uit aan iemand die nuchter is dat je een jaar lang alleen maar water drinkt. Laat staan aan iemand die is aangeschoten.” Vreemd eigenlijk, reageert Verhoofstad. „Ik vraag anderen toch ook niet waarom zij wél drinken?”

Ondanks de merkbare voordelen was het niet altijd gemakkelijk om het vol te houden, erkent de Rotterdamse. „Natuurlijk heb ik momenten gehad dat ik me afvroeg waar ik het nu precies voor deed, een jaar lang alleen maar water drinken. Bijvoorbeeld toen ik op een bruiloft met een bekertje water proostte op het kersverse echtpaar in plaats van met een glas champagne. En op vakantie in Italië, toen ik de lekkerste pasta ooit voorgeschoteld kreeg zonder mijn geliefde rode wijntje erbij. Maar die momenten waren op één hand te tellen.”

Sinds kort ‘mag’ ze alles weer drinken. Een gelegenheid die ze vierde met vrienden en een fles goede wijn –die al een halfjaar klaarstond. „Natuurlijk geniet ik nu weer van een wijntje tijdens een etentje of een goede cappuccino bij dat leuke koffietentje op de hoek. Maar: met mate. Ik wil er geen (slechte) gewoonte meer van maken. Water is routine geworden en ik hoop dat het zo blijft.”

www.ikdrinkalleenwater.nl