Onze reactie op aanslagen zoals die in Brussel is vaak: „Weg met al die vluchtelingen! Door hen krijgen we al deze problemen”, stelde de predikant. Maar zo’n reactie is eigenlijk merkwaardig. „Vanwege dit soort aanslagen en geweld zijn veel asielzoekers juist uit hun eigen land gevlucht. Deze verschrikkelijke terreur zou ons dus juist moeten brengen tot medeleven en tot gastvrijheid. Je gaat gewoonlijk niet voor je lol naar een ander land.”

Gastvrijheid en je ontfermen zijn bovendien Bijbelse geboden, aldus ds. Visscher. „Ik las onlangs Jesaja 15 en 16. Het gaat daar over het oordeel over Moab, en over het verdreven worden van de Moabieten uit hun land. En wat zegt Jesaja dan? Net goed? Laat ze alsjeblieft niet bij ons komen, die afgodendienaars? Nee, zijn hart schreeuwt over Moab. En hij nodigt ze tot Sion. Dat moeten wij ook doen. En is eigenlijk niet zo heel moeilijk: we moeten ze een Bijbel geven, we moeten ze het christelijk geloof voorleven, en we moeten voor ze bidden. Daarna mogen we het overlaten aan de Heilige Geest.”

Dat er ‘s zondags al jarenlang vreemdelingen onder zijn gehoor zitten, geeft de predikant geen ongemakkelijk gevoel, in tegendeel. „Ja, zo’n 15 jaar geleden kwamen er vluchtelingen uit Congo in onze dienst. De vrouwen droegen spijkerbroeken, de jongens oranje Unox-petjes. Voor sommige gemeenteleden voelde dat onwennig aan. Maar we hebben het met elkaar daarover gehad, en op zeker moment verdween dat gevoel wel. Mede doordat we doorkregen waarom ze die oranje petjes droegen: ze hadden niets anders!”

Aan een panel over de vluchtelingenproblematiek, onder leiding van RD-journalist Jacob Hoekman, namen behalve ds. Visscher ook raadslid L. van Bruchem (Geldermalsen), raadslid Th. A. Meijboom (Werkendam) en ex-asielzoeker Samer Younan deel.