Het werk is een vervolg op het twee jaar geleden verschenen boek ”De kwaadheid en de trots”, een wereldwijde bestseller, waarin ze zich afzet tegen het terrorisme en de islam. Dit keer is haar betoog doorspekt met bijbelcitaten en verwijzingen naar de kerkgeschiedenis.

„Ik ben een atheïstische christen”, schrijft Fallaci. Atheïstisch omdat ze niet in God gelooft. „Christen omdat ik houd van de idee dat aan het christendom ten grondslag ligt. Het overtuigt me.” De schrijfster doelt daarmee op de idee dat de mens zelf verantwoordelijk is voor zijn handelen. Ze beschouwt het christendom als een lofzang in op de rede. De titel van het boek luidt dan ook: ”La forza della ragione” (De kracht van de rede). Zonder christendom zou er geen Renaissance, Verlichting en zelfs geen Franse revolutie zijn geweest.

Maar het christendom wordt in Europa bedreigd door de islam. Die godsdienst doet aan een ideologische overval door het christendom te stelen en het te presenteren als een degenererende telg en door Christus als een tweederangs profeet van Allah voor te stellen. De schuld ligt vooral bij de rooms-katholieke kerk, die de islam begunstigt en weldaden bewijst, onder andere via religieuze orden die immigranten helpen. „De kerk is de hoofdverantwoordelijke voor de catastrofe die we aan het meemaken zijn.”

In tegenstelling tot andere godsdiensten identificeert de islam zich niet met de staat, maar met de islamitische wetgeving. Daarin ligt volgens de schrijfster het grote gevaar voor de vrijheid van de westerse mens. Ook de politiek draagt verantwoordelijkheid, onder meer door immigranten kiesrecht te geven.