Met de aanstelling van Johannsson komt een eind aan de verwarring die er heerste over het premierschap. Gunnlaugsson was weliswaar teruggetreden, maar liet doorschemeren dat hij na verloop van tijd wilde terugkeren. Johannsson zou vervolgens het premierschap hebben willen aanbieden aan de coalitiepartner van hun Progressieve Partij, de Onafhankelijkheidspartij. De oppositie bereidde een motie van wantrouwen voor en eiste nieuwe verkiezingen. Volgens de Piratenpartij zijn regering en oppositie nu overeengekomen voor dit najaar vervroegde verkiezingen uit te schrijven.

Uit de Panama Papers bleek dat Gunnlaugssons vrouw via een offshorebedrijf in een belastingparadijs belangen had in IJslandse banken. Dat bracht hem in ernstige verlegenheid, te meer omdat hij met zijn pleidooi voor het terugbetalen van buitenlandse schuldeisers van die banken dus zijn eigenbelang zou hebben verdedigd.