Spong zei tijdens de zitting in april 2015 dat hij wel wat gewend is als het gaat om bedreigingen. Maar deze 57-jarige Ronald ten C., die op last van de Amsterdamse rechtbank een jaar werd opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis, maakte Spong uit voor seriemoordenaar, claimde dat de advocaat 350 miljoen euro zou hebben verduisterd en scherpschutter zou zijn geweest in de Tweede Wereldoorlog.

„Ik voel me zeer bedreigd sinds ik die mails heb gekregen”, aldus Spong tijdens de zitting. Hij zei de indruk te hebben te worden bedreigd „door een man die niet voor rede vatbaar was.”

Ook raadsman Peter Plasman, die onder anderen de moordenaar van Theo van Gogh verdedigde, werd door een cliënt bedreigd en kreeg een steen door de ruit van zijn Amsterdamse kantoor. In toegestuurde post las hij details over schooltijden van zijn kinderen. Plasman kreeg om die reden twee weken achtereen persoonsbeveiliging, eigenlijk tegen zijn zin.

Advocaten hebben in toenemende mate te maken met agressie, van verbale bedreiging tot fysiek geweld, constateert Het Advocatenblad naar aanleiding van een groot geweldonderzoek in de beroepsgroep in zijn uitgave van april.

Zo kreeg een advocaat in Goes in de zomer van 2015 een magazijn van een uzi-pistoolmitrailleur toegezonden. En de Rotterdamse advocaat Aad Plaisier is op 63-jarige leeftijd na een ernstige mishandeling noodgedwongen met zijn praktijk gestopt.

Het Advocatenblad maakte gisteren sprekende cijfers bekend van een enquête onder 681 raadslieden. Drie kwart van de ondervraagde advocaten heeft met zulke agressie te maken. In bijna een kwart van de gevallen werd de daad bij het woord gevoegd: die advocaten werden bespuwd, geschopt of geslagen.

Opvallend genoeg zijn het niet zo zeer de strafpleiters die het slachtoffer zijn van hun cliënten (‘slechts’ in 18,3 procent van de bedreigingen), maar juist de advocaten die werken op het terrein van personen- en familierecht. Emoties rond echtscheidingen, omgangsregelingen en erfenissen leiden ertoe dat circa een derde van de raadslieden in deze sector regelmatig bedreigd worden. Ook ruzies over arbeidsgeschillen en faillissementen zijn voor cliënten soms aanleiding hun juridisch adviseurs te na te komen.

Een deel van de advocaten heeft na de bedreiging(en) last van slaapproblemen, is angstiger, kijkt beter uit welke zaken worden aangenomen of neemt beveiligingsmaatregelen.

De algemeen deken van de Nederlandse Orde van Advocaten, Bart van Tongeren, erkent dat de enquête „een indicatie geeft dat het geweld toeneemt.” Desondanks tekent hij aan dat het gaat om een onderzoek onder 681 advocaten, terwijl de beroepsgroep ruim 17.000 leden telt. „De mate van respons is niet heel groot.”

„Ik wist dat agressie een probleem vormt, maar niet in deze mate”, aldus Van Tongeren. Hij wijst er tevens op dat zijn orde en het beroepsorgaan los van elkaar staan en dat Het Advocatenblad onafhankelijk opereert.

De uitkomsten zijn voor de advocatenorde vooralsnog geen reden om het beleid aan te passen. Volgens Van Tongeren zijn er voldoende instrumenten om bedreigingen en geweld te melden bij de helpdesk van de orde, bij de politie en hoofdofficieren van justitie, of anders bij de lokale of algemeen deken. „In mijn beleving gaat het bij fysiek geweld gelukkig om uitzonderingen, maar ik weet niet of ik er een goed beeld bij heb. Het is in elk geval nuttig om dit soort onderzoeken eens in de zoveel tijd te herhalen.”