„En als zij Hem wegleidden, namen zij ene Simon van Cyrene, komende van de akker, en legden hem het kruis op, dat hij het achter Jezus droeg.”

Zo heeft de Heere met het kruis van Christus ook de gemeenschap der gelovigen op het levendigst aan de wereld, als een grote verborgenheid, willen afbeelden. Simon van Cyrene komt ons hier voor als een levendige afbeelding van alle ware christenen. Simon van Cyrene was een ongeacht en gering man en ging van het veld of de akker naar Jeruzalem toe, waarschijnlijk om zijn godsdienst daar te verrichten. Maar zo zijn de vrome mensen en ware christenen ook gewoonlijk geringe, arme en verachte mensen op de wereld, aan wie geen uitwendige gedaante of heerlijkheid is. Ze zijn niet veel wijzen, niet veel machtigen, niet veel edelen. Maar God heeft de armen van deze wereld uitverkoren, om rijk te zijn in het geloof. Deze gaan ook van het veld of de akker van deze lage wereld naar het hemelse Jeruzalem toe, om de drie-enige God daar eeuwig volmaakt te dienen.

Zo komt Christus ook met Zijn kruis de gelovigen op hun weg tegen en Hij geeft hun het kruis, opdat zij het Hem achterna dragen en Hem van achteren in Zijn voetstappen volgen.

Theodorus van der Groe, predikant te Kralingen (”Predicatiën over het lijden van onze Heere Jezus Christus”, 1842)