De vlaggen op Schiphol hangen halfstok. Triest. Teken van verbondenheid met de tientallen slachtoffers van de dodelijke terreuraanslagen op luchthaven Zaventem en metrostation Maalbeek in Brussel.

Bij de ingangen van de nationale luchthaven staan marechausseebusjes. Met blauw zwaailicht en draadgaas voor de ruiten. Manschappen met Heckler & Koch MP5-geweren bekijken vanaf de vluchtstrook binnenkomende auto’s.

Bij de plek om passagiers af te zetten voor vertrekhal 1 staan drie marechaussees opgesteld. Links, rechts en midden op de weg. Wapen in de aanslag. Iedere auto die binnenkomt onderwerpen ze aan een nauwgezette blik.

Opvallend veel auto’s met Belgisch kenteken rijden voor. Reizigers die niet via Brussel kunnen vertrekken, wijken uit naar Schiphol. Joseph de Smedt zet –na een rit van 2,5 uur– twee dames af. De taximeter wijst 528,20 euro. De dames krijgen korting: 400 euro.

,Een goede dag voor mij”, zegt De Smedt, terwijl hij de dames uit de auto helpt. ,Maar ik had dit liever niet meegemaakt.” De aanslagen zijn ,bizar genoeg”, zegt hij, nog onder de indruk. ,Maar het was te verwachten. Wonderbaarlijk dat er niet eerder zo’n aanslag is gebeurd in Brussel. Met instellingen als de NAVO, de EU.”

In de terminals lopen tientallen zwaarbewapende marechaussees. Kogelwerend vest, blauwe baret. Sommige met een groene legerhelm op de heup. Anderen lopen te patrouilleren met dienstpistool en gummiknuppel. ,Mensen zijn blij dat we er zij”, reageert een marechaussee. Met hoeveel collega’s hij surveilleert, wil hij niet zeggen. ,Heel veel.”

In de luchthavengebouwen lopen opvallend veel mensen met gele hesjes. ”Security”. Terwijl het beleid van Schiphol is om gele hesjes zoveel mogelijk uit de publieke ruimte te weren. Want gele hesjes leveren onveiligheidsgevoelens onder reizigers op.

Normaal gesproken gonst het op Schiphol van uitgelaten vakantiegangers en gehaaste zakenlieden uit binnen- en buitenland. Vandaag is het toch anders. Opeens geldt iedere exotisch uitziende passant als een potentieel gevaar.

Passagiers kijken onwillekeurig nog eens extra om. Vooral mannen met baarden en donker uiterlijk leveren een onbestemd gevoel op. Zou…?! Ongeveer elke rugzak kan een risico opleveren. En Schiphol telt nogal wat uitzonderlijke buitenlandse types en dito tassen en koffers.

De trein naar Hoofddrop rijdt niet. De ingang naar het perron is afgesloten met een blauw lint. ”No entry”. Geen toegang. De autoriteiten hebben eerder op de dag een trein stilgezet nadat een reiziger zich verdacht gedroeg. Reizigers stappen echter brutaal onder het lint door.

Twee marechaussees nemen even poolshoogte op het panoramaterras van Schiphol. ,We letten op afwijkend gedrag”, zegt de een – nee, geen naam. Lastige klus, met zoveel exotische reizigers op Schiphol, geeft hij toe. ,Maar daar zijn we voor opgeleid.

Passagiers reageren redelijk nuchter, bijna luchtig soms. Pieter (60) en Fleur (30) –onderweg voor drie dagen Nice– lopen na de aanslagen op het vliegveld in Brussel niet veel anders op Schiphol. ,Een aanslag kan overal plaatsvinden”, zeggen de Hagenezen. ,Nuchtere familie, hè? Als ik rekening moet houden met alle risico’s, kan ik beter onder de dekens blijven liggen.” De metro is waarschijnlijk gevaarlijker dan Schiphol, schat Pieter in.

Carola uit Amsterdam komt net aan uit Madrid. Ze ligt niet wakker van de mogelijkheid dat er een aanslag op Schiphol plaatsvindt. ,Ik sta daar niet bij stil. Als het mijn tijd is, is het mijn tijd”, zegt ze fatalistisch. Weg is ze. Naar haar taxi.

Lody en Gert-Jan Hollander uit Purmerend staan startklaar voor drie weken vakantie Thailand. Een vliegreis van pakweg 12 uur, via Wenen en Bangkok. ,We gaan na ‘Brussel’ niet anders dan anders. Tuurlijk zitten die aanslagen in je hoofd.” Schiphol reageert alert, vinden ze. ,Een marechaussee kwam net vragen of we onze koffers wel een beetje bij ons wilden houden.” Ze zijn blij met zoveel gewapende manschappen op de luchthaven ,Het geeft een goed gevoel. Het schrikt personen af die kwaad in de zin hebben. Hoop ik.”