Schrijfster Paulien Derwort schreef De Verpanding in opdracht van de Stichting Restschuld Eerlijk Delen (RED), die het ook heeft uitgegeven. Rabobank viel onder meer over het gebruik van het woord ‘diefstal’ op de achterkant van het boek. Ook eiste de bank een verbod op de publicatie van namen van (oud-)medewerkers die erin worden genoemd. Zij zijn daardoor volgens de bank aangetast in hun persoonlijke levenssfeer.

In tegenstelling tot de voorzieningenrechter wijst het hof de vordering van de bank af. De vrijheid van meningsuiting van de uitgever weegt volgens de rechters zwaarder dan het privacyrecht van de bankmedewerkers. De eventuele nadelige gevolgen voor de medewerkers acht het hof gering. Ook speelt mee dat de publicatie bedoeld is om een in ondernemerskringen gevoelde misstand aan de kaak te stellen.

In het boek richt de stichting haar pijlen op de afdeling bijzonder beheer van Rabobank. Daar komen ondernemers terecht die moeite hebben hun schuld aan de bank af te betalen. Rabobank zou die problemen aangrijpen om zich bezittingen van zulke klanten toe te eigenen, waarna zij alsnog met een fikse restschuld blijven zitten.