Op een enkele uitzondering na (Psalm 48 in Mendelssohnstijl) vallen de improvisaties uiteen in twee categorieën die onder de noemer barok kunnen vallen. Diegene met aanwijsbare invloeden uit specifieke composities (zoals van Bach bij Psalm 77 en 108 en in Psalm 84 Händels ‘koekoekconcert’, met humoristisch gebruik van de nachtegaal in het fraaie Le Royer/Potvliegheorgel). De tweede categorie zijn improvisaties met aanwijsbare stijlinvloeden, zoals Psalm 138 in Händelstijl. Deze improvisatie is sterk: een grote en duidelijke vorm met daarbinnen veel variatie, harmonisch goed in balans. Ook versus II van Psalm 103, met invloeden uit de Noord-Duitse barok, dwingt respect af vanwege de inzet van de speler om deze stijl te beheersen. De registraties zijn goed uitgedacht – een aspect van het improviseren dat soms veronachtzaamd wordt…

De langste improvisatie, een passacaglia over Psalm 130 (voorbeeld: Cornelis de Wolf), heeft te veel van het voorbeeld in zich om te overtuigen. Bovendien blijft het harmonische schema ‘hangen’: er zit te weinig progressie in, hoewel de fortissimovariatie je wel rechtop in je stoel zet.

In een aantal tracks zijn zeker ook mindere momenten of harmonische slordigheden aan te wijzen, maar die vallen weg tegen de inzet van deze musicus om z’n improvisatiestijl te vernieuwen. Boekje en opname zijn prima in orde.

Tjaco van der Weerd improviseert over de Psalmen – St.-Pieterskerk Turnhout (België); Excellent Recordings (ER 119615); € 15,-; www.tjacovanderweerd.nl