Door het gebrek aan opvangplekken worden kinderen vaak opgevangen in tijdelijke onderkomens en moeten ze te vaak verhuizen. „Zeven tot tien keer verhuizen is geen uitzondering. Emotionele- en gedragsproblemen nemen hierdoor toe”, zegt Dullaert.

Op sommige locaties moeten kinderen soms weken wachten om naar school te gaan terwijl school juist de structuur biedt die zij nodig hebben. Bovendien moeten kinderen door de voortdurende verhuizingen steeds weer wennen aan een nieuwe school en wordt het onderwijs onderbroken, stelt hij.

Staatssecretaris Klaas Dijkhoff (Asiel) erkent in een reactie dat door de grote instroom de opvang niet was zoals gebruikelijk is. Maar er is volgens hem gedaan wat kon. Het belangrijkste was dat mensen meteen een bed hadden.

Ook is volgens hem hard gewerkt om activiteiten en onderwijs aan te bieden. Verplaatsingen van gezinnen met kinderen en alleenstaande kinderen worden beperkt maar zijn nog niet helemaal te voorkomen. Zij komen soms ook nu nog eerst in de noodopvang en pas daarna in de gewone asielopvang.

Het vele verhuizen gebeurde vorig jaar tijdens de crisisnoodopvang, omdat die maximaal 72 duurde. Dit is per eind januari gestopt.

De PvdA vindt dat Dijkhoff en de gemeenten meer moeten doen om langdurige opvang te realiseren. Kinderen kunnen dan in die gemeente naar school gaan en Nederlandse vriendjes maken’’, aldus PvdA’er Attje Kuiken.