De trein legde 9500 kilometer af van de Oost-Chinese provincie Zhejiang naar de Iraanse hoofdstad. De reis duurde veertien dagen en was daarmee dertig dagen korter voor de handelswaar dan per schip van Shanghai naar de Iraanse haven Bandar Abbas.

De baas van de Iraanse spoorwegen, Mohsen Pour Seyed Aghaei, zei dat de herrijzenis van de zijderoute cruciaal is voor alle landen langs de spoorlijn. Die moet in de toekomst ook Europa bereiken. Iran kan dan volgens hem geld verdienen aan het goederenvervoer tussen China en Europa. De goederentrein van China naar Iran begint met een lage frequentie van een trein per maand, maar dat moet later meer worden.De verbdingen wordt geëxploiteerd door particuliere ondernemingen.

De trein wordt gezien als alternatief voor de tragere scheepvaart. Afgelopen zomer kwamen er uit China via Rusland twintig containers per trein in Rotterdam aan. Ook die reis duurde ondanks hindernissen twee weken en was sneller dan met de boot. De vracht moest twee keer worden overgeladen omdat China, de voormalige Sovjet-Unie en Europa nog met verschillende spoorbreedtes werken.

De term zijderoute slaat op de voornaamste handelsverbindingen over land tussen Oost- en Centraal-Azië en het Midden-Oosten en de Middellandse Zee. Van de oudheid tot in de Middelleeuwen trokken er karavanen met handelswaar langs. Lange tijd was zijde een van de meest winstgevende koopwaar die vervoerd werd.