Gerhard Hormann over winterbanden
Goede voornemens zijn meestal niet goed vol te houden, tenzij je ervoor kiest om onverdroten door te gaan op de ingeslagen weg.
Dat vraagt aan het begin van het nieuwe jaar niet om een radicale ommezwaai, maar slechts om vertrouwen en standvastigheid. Wie trouw blijft aan zijn eigen overtuigingen laat zich niet snel van de wijs brengen en weet ook in 2016 voet bij stuk te houden.
Dat principe geldt voor bijna elk levensterrein, maar op deze plaats zou ik het graag versmallen tot de vraag of je er als automobilist goed aan doet om winterbanden aan te schaffen. Zelf heb ik die verleiding altijd kunnen weerstaan, hoeveel radiospotjes en advertenties ik ook tegenkwam. Dat was, voor alle duidelijkheid, dus nog lang voordat de rabarber in de laatste maand van het jaar begon op te komen en het woord ”decemberlente” zijn intrede deed.
Winterbanden bewijzen hun nut met name onder winterse omstandigheden, want als er sneeuw ligt, halveren ze de remweg. Dergelijke barre condities zijn hier echter zo zeldzaam dat je beter een snipperdag kunt opnemen wanneer het weer daar echt om vraagt of met je werkgever af kunt spreken om een dagje thuis te werken. Niemand koopt winterbanden omdat het in Groningen een paar dagen ijzelt, net zoals je ook geen nieuwe caravan koopt voor een weekendje kamperen in de zomervakantie.
De winter van 2014/2015 stond al te boek als de warmste sinds 1880, en het heeft er alle schijn van dat deze nog veel meer warmterecords gaat breken. Wie dezer dagen in een auto met winterbanden rijdt, voelt zich waarschijnlijk net zo beetgenomen als iemand die zijn hypotheek heeft verhoogd om de overwaarde in een Chinees beleggingsfonds te steken. In het midden en zuiden van het land is de temperatuur de afgelopen weken zelfs amper tot onder de 6 graden gedaald.
Als vuistregel kun je hanteren dat winterbanden alleen lonend zijn (en vaak zelfs wettelijk verplicht) bij een wintersportvakantie in het buitenland. De regels variëren per land en hangen af van de weersomstandigheden, maar het is niet raadzaam om op zomerbanden naar de piste in Oostenrijk te rijden, ook al heb ik dat in het verleden jaren achtereen probleemloos gedaan.
Mijn mening is dus mede gevormd door het feit dat ik in het zuidwesten van het land woon en meer dan 1,2 miljoen schadevrije kilometers achter de rug heb op zomerbanden. Dat is dertig keer de wereld rond, of anderhalf keer naar de maan op en neer. Als voormalig autojournalist kan ik daar uit eigen ervaring nog aan toevoegen dat je met een vierwielaangedreven SUV op zomerbanden probleemloos door een berggebied kunt rijden waar het net volop heeft gesneeuwd.
Absolute waarheden bestaan niet in deze discussie, want dit is typisch een onderwerp waarbij iedereen zijn eigen afwegingen moet maken. Wie elk najaar braaf van banden wisselt en het bijbehorende gedoe voor lief neemt, zal ook niet graag horen dat hij zijn geld in het vervolg beter kan uitgeven aan een muskietennet.
Minstens net zo belangrijk om te benadrukken is dat winterbanden kunnen zorgen voor een vals gevoel van veiligheid en kunnen leiden tot overmoedig weggedrag. Wie te hard rijdt, heeft net zo’n lange remweg als een medeweggebruiker met zomerbanden die zijn snelheid aanpast aan de omstandigheden. Dat laatste is overigens, in alle denkbare situaties, het verstandigste wat je je als automobilist kunt voornemen.
De auteur is schrijver en publicist. Reageren? hormann@refdag.nl