Volgens de internationale onderzoekers hebben de vissen, dolfijnen en walvissen er flink last van. Ook de bewoners van de naburige Zwarte Zee hebben er last van.

Het lawaai kent een variabele herkomst, onder meer van havens, olieplatforms, scheepvaart, windmolens en militaire activiteiten. Voor de wetenschappers staat vast dat al dat lawaai voor de vissen een vorm van stress oplevert, net als bij mensen. De ergste lawaaigebieden zijn het water rond Gibraltar en dat tussen het Spaanse vasteland en de eilandengroep Balearen.

De internationale organisatie voor zeebescherming Oceancare en de Amerikaanse Natural Resources Defense Council klagen al jaren over het toenemende lawaai op en in zee. In 2005 was er lawaai op 4 procent van het oppervlak van de Middellandse Zee, in 2013 was dat opgelopen tot 27 procent.

Het samenstellen van lawaaikaarten voor de zeeën gebeurt al enkele jaren. Ook van bijvoorbeeld de Noordzee en de Oostzee bestaan dergelijke kaarten.