De strafvervolging van N. geschiedt op basis van de Uitvoeringswet Folteringsverdrag. Het is voor het eerst dat het OM een dergelijke zaak voor de rechter brengt. De strafzaak tegen N. is het resultaat van het werk van het Nationaal opsporingsteam oorlogsmisdaden (Novo–team), dat ressorteert onder het landelijk parket van het OM.

Beroepsmilitair N., die in eigen land de bijnaam Roi des Bêtes (Koning der Beesten) kreeg, was een gevreesd commandant van de Garde Civile, een beruchte, door Mobutu in het leven geroepen eenheid. In die hoedanigheid zou N. zich schuldig hebben gemaakt aan foltering van een man en een vrouw in de havenplaats Matadi.

De man was een inklaarder in de haven. Nadat hij had geweigerd een auto in te klaren die was bestemd voor een vriend van N., kwam hem dat duur te staan. Hij werd in opdracht van N. dagenlang opgesloten in het hoofdkwartier van de Garde Civile en op verschillende manieren afgetuigd en gemarteld.

In het geval van de vrouw kwam de foltering neer op vrijheidsberoving en stelselmatige verkrachting door N. De bijnaam Roi des Bêtes dankt hij aan de manier waarop hij met vrouwen (door hem als ’bêtes’ aangeduid) meende te moeten omgaan. Volgens getuigen deelde hij op sommige dagen met tien verschillende vrouwen het bed, al dan niet tegen hun wil.

De bewijzen tegen N. stoelen geheel en al op de verklaringen van getuigen en enkele voormalige handlangers. Rechercheurs van het Novo–team en een Nederlandse rechter–commissaris zijn voor het opnemen van die verklaringen naar de Democratische Republiek Congo afgereisd. Voor een derde geval van foltering, eveneens van een man, beschikt het OM over onvoldoende bewijs. N. wijst alle beschuldigingen van de hand.

Na de val van Mobutu in 1997 werd N. in eigen land veroordeeld tot tien jaar cel wegens een aantal andere feiten. Toen rebellenleider en de later doodgeschoten president Kabila naar de hoofdstad Kinshasa oprukte, wist N. te ontsnappen en naar Nederland te vluchten. Zijn asielaanvraag werd afgewezen, omdat de Immigratie– en Naturalisatiedienst toen al vermoedde dat N. zich hadschuldig gemaakt aan mensenrechtenschendingen.

Advocaat P. Emmelot plaatste grote vraagtekens bij de voor het bewijs gebruikte getuigenverklaringen. Volgens hem zijn deze veelal niet consistent en in onderlinge tegenspraak met elkaar. Bovendien valt het misdrijf verkrachting niet te kwalificeren als foltering, meent hij.

De rechtbank doet uitspraak op 7 april.