Buiten klinkt het straatrumoer van optrekkende stadsbussen en toeterende auto’s. In het souterrain van hoofdgebouw II aan het Utrechtse Moreelsepark -in gebruik bij NS Stations- sluit een handvol mannen de ogen en bidt. Dat gebeurt sinds 1986 elke dinsdagmiddag, om even na halfeen.

Voorafgaand aan het gebed inventariseren ze de gebedsonderwerpen die niet mogen ontbreken. Maarten Pijnacker Hordijk (50) noemt de schrijnendste gevallen van agressie van de afgelopen week. ”En dat is slechts het topje van de ijsberg.” Kees Roose (52), sinds 29 jaar spoorwegman en op dit moment werkzaam bij materieelbeheerder NedTrain, draagt de materieelstand aan, want die staat -voor het eerst na enige tijd- weer in de min. Er zijn nogal wat problemen bij de nieuwe Sprinter die in Noord-Holland z’n baantjes trekt. Ook vraagt hij gebed voor een binnenkort te verschijnen eindrapport bij zijn bedrijfsonderdeel.

De benoeming van een nieuw staflid bij een andere afdeling van het bedrijf is onderwerp van dank. ”We zijn er blij mee, want ik denk dat het een goeie is”, zegt een van de deelnemers. Ook zal er gebed zijn voor het mogelijk op te richten ontmoetingsplatform voor christenen bij het spoor. In een achttal Europese landen, waaronder Frankrijk, Duitsland en Engeland, bestaat al zo’n platform, in Nederland worden de mogelijkheden op dit moment geïnventariseerd. Pijnacker Hordijk zal even nadien vragen om een zegen op het initiatief als het naar Gods wil is, en om verhindering ervan als dat niet het geval is.

Ook Eimert van der Beek (50) van NS Commercie en Derk van Dorth (46) van de afdeling logistiek van NS Reizigers dragen onderwerpen aan voor de voorbede. Er zijn zieke collega’s, van enkele anderen is bekend dat er zorgen zijn om de lichamelijke of psychische gezondheid van gezinsleden. De NS-directie in haar geheel heeft voorbede nodig. Of topman Veenman weet heeft van hun gebed voor hem? ”Z’n voorganger Noordzij schreven we een briefje, waarop hij heeft geantwoord; ik denk niet dat Veenman het al weet”, zegt een van de deelnemers.

Van Dorth wil ook graag de toekomst van het bedrijf als geheel opdragen. Personeelsdirecteur Han Noten nam afscheid, hij is de man van de werkgelegenheidsgarantie voor het rijdend personeel tot 2010, een belangrijk gegeven in tijden van verlies lijden en inkrimpen. ”Wat zal er na zijn vertrek gebeuren? Nieuwe reorganisatieslagen? Zal de huidige rust in het bedrijf behouden blijven?”

Ook het verschijnen van de artikelenserie in het RD over bidkringen krijgt een plek in de gebeden van de NS’ers. ”Want het kan de ogen openen van mensen die zich nadien geroepen zouden kunnen weten zich aan te sluiten bij een gebedskring.” Maarten, Eimert, Kees en Derk leven alle vier mee met een evangelische gemeente in hun woonplaats. Allemaal zijn ze sinds lang betrokken bij de NS-groep die, als iedereen er is, uit zes mensen bestaat. Kees: ”Het blijft een probleem om je elke dinsdag van je werk los te scheuren. Maar het is goed om elkaar te zien, deze dingen te delen.” Nooit overwoog hij ermee te stoppen. Dat geldt ook voor de anderen. Eimert: ”Even een moment afstand nemen, je realiseren dat je je werk ook voor God doet. Je leeft meer betrokken op elkaar.” Derk: ”Ik zie mezelf als ambassadeur van de Heer. Bidden en werken: je inspannen voor bedrijf en collega’s. Je werk in het juiste perspectief zien. Zien dat het nadrukkelijk een diepere, geestelijke dimensie heeft.”