De keuze voor vier orgels uit Bachs woon- en werkomgeving is begrijpelijk, maar niet altijd even overtuigend. Zo staan de instrumenten van Waltershausen, Sangerhausen en Gräfenhain in vrij ‘droge’ ruimtes. De details zijn daardoor goed te volgen, maar de klank gaat op een geluidsdrager op den duur vermoeiend werken. De extreem directe opnamen helpen daar bepaald niet aan mee: iedere pijpaanspraak, ontstemming en oneffenheid is te horen. Zelfs het beroemde Silbermann­orgel in de Hof­kirche van Dresden heeft ernstig te lijden van deze directe opname. Hoewel het instrument in een enorme, overakoestische ruimte staat, is een wat stugge, onbuigzame klank te horen, waarbij de stemmen onderling soms slecht mengen. Ook blijkt het borstwerk een zeer onrustige windvoorziening te hebben; iets wat eigenlijk alleen opvalt als je zelf aan of bij de klaviatuur zit.

Ik heb overigens nooit begrepen waarom dit instrument zo geliefd is: in het nabijgelegen Freiberg bijvoorbeeld zijn er Silbermannorgels te vinden die vele malen muzikaler van klank zijn.

Feit blijft dat deze complete Bachserie weinig kost en qua interpretatie op een zeer hoog niveau staat.

J. S. Bach – Complete Organ Musci – Stefano Molardi; Brilliant Classics (95105); 15-cd; € 32,99; www.brilliantclassics.com