Op haar jongste cd staan drie sonates voor viool en piano uit de romantiek, echter niet de meest gangbare. Mendelssohns derde is een overrompelend stuk dat met name in het laatste deel flink wat virtuositeit vergt; voor Lamsma overigens geen enkel punt. Vervolgens kunnen we genieten van de sonate van Janáček, die aan het werk maar liefst vijf jaar werkte. Het adagio vergeet je nooit meer, vanwege het volksliedje dat hij daarin citeert.

Dan nog een curiositeit: Schumanns tweede sonate opus 121. Een titanenstuk: lang, lastig en soms twijfelachtig van niveau, mogelijk een gevolg van zijn afnemende geestelijke kracht. In de beide hoekdelen overheerst de onrust, waarbij de viool nogal eens in het lage register wordt gedrongen en daardoor de strijd met de piano maar nauwelijks aankan. In haar stormachtige benadering verliest Lams­ma de structuur hier uit het oog. Daardoor dreigen de gedachten tijdens het luisteren soms af te dwalen. Daar staan echter enkele prachtige delen tegenover, zoals het langzame derde deel, met variaties over ”Gelobet seist du, Jesu Christ”. Opvallend zijn hier de dubbelgreep­passages, door Lamsma gaaf en ingetogen gespeeld.

Deze cd doet uitzien naar een vervolg, liefst met Beethoven- en Brahmssonates.

Mendelssohn, Janáček, Schumann – Sonatas for Violin and Piano – Simone Lamsma, Robert Kulek; Challenge Classics (CC72677); € 17,95; www.challengerecords.com