Maar Geldermalsen deed er woensdagavond nog een schepje bovenop. Nee, niet Geldermalsen als dorp, maar enkele tientallen relschoppers uit die plaats. Want laten we ook hier zorgvuldig formuleren: we hebben het over een kleine minderheid die alle fatsoens­normen overschreed en zelfs overging tot fysiek geweld. Het raadhuis werd bestormd en ontruimd. Politieagenten raakten gewond en het gezin van een raadslid werd bedreigd. Wie de beelden zag van woensdagavond dacht even dat hij keek naar taferelen in een oorlogsgebied. Maar nee, we hebben het over een dorpje in een land dat volgens een wereldwijd onderzoek in de top 5 staat van de beste landen om te wonen.

In de Tweede Kamer kreeg de regering woensdagavond terechte kritiek over zich heen. Maar het echte schandaal speelde zich die avond toch echt af in een dorpje in de Betuwe.

Is Geldermalsen een slecht dorp? Zeker niet. Wie de argumenten uit het dorp hoort voor en tegen de grootschalige opvang van vluchtelingen en de manier waarop de besluitvorming verliep, moet erkennen dat de zaak heel duidelijk twee kanten heeft. Het ligt alle­maal niet zo helder als velen willen doen geloven.

Zijn de tegenstanders van de grootschalige vluchtelingenopvang allemaal onchristelijke en onbarmhartige mensen? Volstrekt niet. Mensen die het hart op de goede plaats hebben, kunnen zich toch grote zorgen maken over de opvang van zo veel mensen van elders in een relatief kleine dorpsgemeenschap.

Is er een goed woord te zeggen over de relschoppers van woensdagavond? Nee. En wie dat wel doet, beseft niet wat er hier aan de hand is. Hier wordt namelijk door een stelletje relschoppers gezaagd aan de poten van onze rechtsstaat.

Protest, binnen de grenzen van de wet, is prima. Met het laten horen van een fatsoenlijk tegen­geluid op een inspraakavond is niets mis. Maar het omvertrekken van hekken, het gooien van vuurwerk, het bestormen van een raadhuis en het aanvallen van politieagenten is volstrekt ontoelaatbare zaken.

Raadsleden die bedreigd worden, verdienen steun. Politieagenten die verantwoordelijk zijn voor de veiligheid niet minder. Van onze politieke vertegen­woordigers, handhavers van de rechtsstaat en hulpverleners blijf je af. Altijd en in elke omstandigheid.

Niet minder hebben ze voorbede nodig. Voorbede van christenen die weten van barmhartigheid. Voorbede ook omdat bestuurders niet alleen hun meevoelende hart moeten laten spreken, maar ook hun bestuurlijke hoofd. Kan de gemeenschap dit aan? Niet iedereen die tegen grote opvanglocaties is, is tegen de opvang van vluchtelingen.

Bestuurders in Geldermalsen en in het hele land mogen zich bij het nemen van beslissingen in ieder geval nooit laten leiden door bedreigingen en geweld. Die hebben in een rechtsstaat geen legitieme plaats.