Inkleuring bepaalt uitleg motie van afkeuring
DEN HAAG. De Kamer kan op twee manieren ernstige kritiek op bewindspersonen verwoorden: via een motie van afkeuring en via een motie van wantrouwen. Het onderscheid tussen die twee is niet altijd even duidelijk.
Waarom koos CU-leider Segers voor een motie van afkeuring en niet voor een motie van wantrouwen?
Omdat de motie „specifiek ziet op rond de Teevendeal gevoerd beleid”, lichtte Segers vanmorgen toe. „De ultieme betekenis is hetzelfde, maar de focus is niet het hele kabinet en al zijn beleid.”
Wat gebeurt er, als er een motie van afkeuring ligt, vroeg Kamerlid Klein woensdag.
Dat is „heel duidelijk”, doceerde Pechtold (D66): „Het gevoerde beleid wordt afgekeurd. Vervolgens is het aan het kabinet hoe met die uitspraak van de Kamer wordt omgegaan.” Rutte beloofde woensdag zijn best te doen het vertrouwen weer te herstellen.
De SGP ondertekende de motie niet, maar steunde ’m wel. Hoezo?
Sommige ondertekenaars zeiden dat het kabinet of de Justitiebewindslieden moeten opstappen. Die inkleuring wilde de SGP niet aan de motie van afkeuring geven. SGP-leider Van der Staaij koos voor de „klassieke uitleg” van zo’n motie: die veroordeelt alleen de handelwijze van het kabinet. Om die positie te markeren, ondertekende hij de motie niet, maar stemde hij er wel voor.
