De oeuvreprijs is dit jaar bestemd voor verhalend proza. De P.C. Hooft-prijs is een van de belangrijkste literaire prijzen van Nederland. De prijs wordt jaarlijks afwisselend toegekend voor proza, essays en poëzie. Aan de prijs is een bedrag verbonden van 60.000 euro.

Volgens de jury leiden de romans van Roemer tot „literaire verbeeldingen van de geschiedenis van Suriname. Het is een geschiedenis die voor velen in Nederland nog tamelijk onbekend is, buiten de steekwoorden ‘slavernij’ en ‘Decembermoorden’.”

Die geschiedenis is onlosmakelijk met ons land verbonden, meent de jury. „En daarmee ook, middels het unieke oeuvre van Roemer, met onze literatuur.” De romans van de schrijfster vallen op door „scherpe en relevante interventies in het publieke debat”, luidt het oordeel. „Politiek engagement en literair experiment gaan bij Roemer hand in hand.”

De in Paramaribo geboren Roemer emigreerde in 1966 naar Nederland, waar ze in 1970 debuteerde. Ze woonde later weer enkele jaren in Suriname. Ze heeft tientallen romans, novelles, dichtbundels en toneelstukken op haar naam staan, waaronder de goed ontvangen roman Neem mij terug Suriname (1974). Dat ging over het geworstel van veel Surinamers om zich een plek te verwerven in de Nederlandse samenleving.

Haar grootste project is de trilogie Gewaagd leven (1996), Lijken op liefde (1997) en Was getekend (1999), waarin Roemer de moeizame weg naar onafhankelijkheid van Suriname beschrijft. In 1990 kwam de schrijfster voor GroenLinks in de gemeenteraad van Den Haag als tegenzet voor de komst van drie leden van extreemrechts. Vier jaar later keerde ze de politiek de rug toe.

Roemer krijgt de P.C. Hooft-prijs 19 mei uitgereikt in het Letterkundig Museum in Den Haag. Tot eerdere winnaars in het genre verhalend proza behoren A.F.Th. van der Heijden, Charlotte Mutsaers en Cees Nooteboom.