„Zo bepaalt Hij wederom een zekere dag, namelijk heden, door David zeggende zo lange tijd daarna (gelijkerwijs gezegd is): Heden, indien gij Zijn stem hoort, zo verhardt uw harten niet.”

Uw hart staat altijd open voor vriendelijke woorden, voor de stem van een ouder of vriend, voor de liefde van uw vrouw, man, kind, broer of zus. Maar het is gesloten voor Immanuël. Waarom is dat toch? Want wat zou er natuurlijker zijn dan dat het hart van het schepsel open zou staan voor zijn Schepper en het hart van de zondaar voor zijn Zaligmaker?

Zullen we niet één ziel tot Christus zien komen? Zou er dan niet één komen? Uw leefomgeving is een prachtige omgeving. De bergen en dalen, de rotsen die u omringen, zijn inderdaad schitterend. Maar er is een schouwspel dat nog lieflijker is. Niets in het hele heelal is half zo lieflijk als een ziel die zijn toevlucht neemt tot Christus. Die met zijn hele zondenlast tot Hem komt om die op Hem te werpen. Die een schuilplaats zoekt en geborgenheid vindt in Zijn eeuwige armen.

Open toch uw gesloten hart voor Hem en neem Hem tot uw deel voor tijd en eeuwigheid. Als u Hem nu afwijst, kan het gevolg zijn dat de Heilige Geest Zich geen moeiten meer met u getroost. Als u, in oneindige genade, Zijn aanbod nog enkele malen mag ontvangen en u blijft Hem afwijzen, dan zal het gevolg zijn dat u, door uw ongeloof, niet in Zijn rustplaats zult ingaan.

William Chalmers Burns,
zendingspredikant in China

(”Een ernstige roepstem”, 1840)