Ds. J. G. Heetderks, preses van de toekomstige Protestantse Kerk in Nederland: „Ik denk met grote dankbaarheid aan prinses Juliana terug. Ze was een samenbindende figuur. Vooral voor gewone mensen had ze grote liefde. Heel duidelijk liet ze dat blijken tijdens de watersnoodramp van 1953. Ze was voor Nederland een soort moederfiguur. De prinses was ook zeer betrokken op de oecumene. Zo had ze veel belangstelling voor het werk van de Wereldraad van Kerken. De laatste jaren van de prinses waren niet gemakkelijk. Maar hoe oud iemand ook mag worden, een overlijden betekent altijd verlies. Namens de Samen op Weg-kerken wil ik de koninklijke familie dan ook Gods nabijheid toewensen in deze dagen van afscheid. We zullen als kerken ons koningshuis in onze gebeden opdragen.”

Ds. W. Silfhout, secretaris van het deputaatschap bij de hoge overheid van de Gereformeerde Gemeenten: „Prinses Juliana heeft het koningsschap waardig ingevuld. In de periode waarin ze Koningin was, zijn er verschillende crises geweest die de constitutionele monarchie op haar grondvesten hebben doen schudden. Maar koningin Juliana is voor Nederland de geliefde koningin gebleven. Haar populariteit heeft stand gehouden. Wat we in haar gewaardeerd hebben, was haar sociale bewogenheid met de problemen van deze moderne tijd. Toch had ze een wat andere stijl van regeren dan haar moeder, koningin Wilhelmina. De afgelopen decennia hebben we ook een verwatering gezien van het besef dat er geregeerd dient te worden bij de gratie Gods. Dat is zeer te betreuren. En wat ons uiteindelijk het diepste moet raken, is dat het voor prinses Juliana eeuwigheid geworden is. Niemand kan met koninklijke waardigheid voor God kon verschijnen. Dat kan alleen wanneer er verzoening is gevonden in het bloed van Christus. Het is ons een behoefte om prins Bernhard, koningin Beatrix, de kinderen en de kleinkinderen hartelijk te condoleren met dit grote verlies.”

Mr. H. Herweijer, secretaris van het deputaatschap contact met de overheid van de Christelijke Gereformeerde Kerken: „Het bericht van het overlijden van prinses Juliana heeft ons min of meer overvallen en vervult ons met gevoelens van medeleven met prins Bernhard en de gehele koninklijke familie. Door haar menselijke optreden heeft deze vorstin op een bijzondere wijze gestalte gegeven aan het koningschap in Nederland. Ook in moeilijke omstandigheden vervulde zij haar taak op een verantwoorde wijze. Zowel binnen de koninklijke familie als binnen onze samenleving was deze (oud-)vorstin een samenbindende moederfiguur. Deputaten zijn dankbaar voor datgene wat zij voor ons land en volk mocht betekenen. Wij wensen de koninklijke familie en andere betrokkenen Gods troost en kracht toe bij de verwerking van dit verlies.”

Ds. G. D. Kamphuis, voorzitter van de Gereformeerde Bond in de Nederlandse Hervormde Kerk: „Er is niet alleen verdriet binnen de koninklijke familie, maar in het hele land. Het persoonlijk leven van prinses Juliana was niet gemakkelijk. Er waren in haar lange regeerperiode spanningen rond de troon. Veel waardering hebben wij voor de manier waarop zij als koningin dicht bij het volk probeerde te staan. Prinses Juliana stond als belijdend lid van de Nederlandse Hervormde Kerk heel vrij in en ten opzichte van onze kerk. Ik wil de familie in deze lijdenstijd graag een woord meegeven uit Psalm 22. Daar zegt de psalmdichter dat de vaderen op de Heere hebben vertrouwd en zijn uitgeholpen. Dat weten wij uit de geschiedenis ook van de vaders en moeders in ons Oranjehuis. Prins Bernhard, onze geëerbiedigde Koningin en alle andere familieleden, wensen we dat vertrouwen voor nu en voor de toekomst van harte toe. Ook in het sterven van prinses Juliana ligt een roepstem. We moeten allemaal, ook de groten der aarde, eenmaal verschijnen voor God.”

Ds. A. Schultink, predikant van de gereformeerde gemeente in Nederland te Bruinisse: „Het overlijden van prinses Juliana raakt ons. Deze boodschap doet ons veel. We mogen vaststellen dat ze, samen met haar man (die overigens wel wat veelbesproken is geweest) veel voor het Nederlandse volk heeft betekend. We zien ook bij dit overlijden dat ieder leven eindig is. We hebben het als predikant als onze duurzame plicht ervaren om iedere zondag in het openbare gebed het koninklijk huis op te dragen aan de troon der genade. Onze deelneming spreken we hartelijk uit aan de koninklijke familie.”

Ds. D. Monster, predikant van de oud gereformeerde gemeente te Barneveld: „Het sterven van prinses Juliana vervult ons met gevoelens van droefheid en weemoed, zeker wanneer we denken aan wat zij voor land en volk betekend heeft. We denken op dit moment ook aan het Oranjehuis van weleer, waar nog mensen gevonden werden die de tere vreze Gods kenden. Prinses Juliana laat ongetwijfeld een grote lege plaats achter. De Heere gedenke de nagelaten familiebetrekkingen in alle droefheid en gemis. En Hij mocht deze roepstem heiligen aan de leden van het Koninklijk Huis en aan ons als onderdanen om tot de God van onze vaderen bekeerd te mogen worden.”

Ds. Tj. de Jong, hervormd predikant in Staphorst en eindredacteur van het Gekrookte Riet: „Een overlijden schokt en is een roepstem. Ons medeleven gaat uit naar onze vorstin en haar huis. Heilige de Heere deze roepstem en geve Hij in die weg troost. Menselijk gezien was prinses Juliana een vorstin met de instelling van een maatschappelijk werkster. Ze was sociaal bewogen. Ze had niet de vorstelijke statuur van moeder en dochter, maar was menselijker, moederlijker. We betreuren haar oecumenische instelling -ook al verklaren moeilijke gezinsomstandigheden veel- en de afwezigheid van affiniteit met de gereformeerde religie in woord en wandel. Dat stemt ons nog somberder. Ook voor vorsten, ondanks de psychische gesteldheid, geldt dat ze in Christus geborgen moeten zijn.”

Drs. J. P. de Vries, lid van het deputaatschap relatie kerk en overheid van de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt: „Deputaten denken bij het overlijden van prinses Juliana met dankbaarheid terug aan de 32 jaar dat zij over ons land mocht regeren. Met verloochening van zichzelf heeft zij met grote toewijding ons land en volk gediend, waarbij zorgen en moeiten haar niet bespaard zijn gebleven. Wij zullen haar nagedachtenis in ere houden. In de erediensten, morgen, zullen we haar kinderen en kleinkinderen in deze dagen van rouw aan de Heere opdragen.”

Mr. R. R. Roukema, voorzitter van de commissie voor contact met de hoge overheid (CCHO) van de Nederlands Gereformeerde Kerken: „Onze gedachten gaan allereerst uit naar de koninklijke familie -prins Bernhard, koningin Beatrix en haar kinderen- die hun vrouw, moeder en oma nu moeten missen. Ook al werd haar leven steeds verder afgebroken. We gedenken prinses Juliana als een toegewijde koningin met een warm hart. Zij wilde een mond voor heel het volk zijn, en was dat ook. Ik zou zeggen: daarin was haar koningschap voorbeeldig.”

Ds. L. den Breejen, voorzitter van de Confessionele Vereniging in de Nederlandse Hervormde Kerk: „Als predikant in Delft voel ik me heel erg bij het overlijden van prinses Juliana betrokken. Ik zal ook wel een uitnodiging krijgen om de begrafenisdienst bij te wonen, net als de vorige keer bij prins Claus. Prinses Juliana was voor mij een heel betrokken vrouw, die erg met het volk meeleefde. Als kind heb ik de watersnood meegemaakt. Haar meeleven heeft me toen erg geraakt. Later, toen ik predikant in Zeeland was, in Kapelle, heb ik nog even contact met haar gehad toen zij aanwezig was bij een herdenkingsbijeenkomst op een Franse begraafplaats. Natuurlijk, prinses Juliana had ook wel wat eigenzinnige dingen. Hoe haar houding ten opzichte van geloof en kerk nu echt was, is me nooit helemaal duidelijk geworden. In elk geval was ze wat minder confessioneel dan haar moeder Wilhelmina. Toch denk ik met heel veel dankbaarheid aan haar terug. Ze was een moeder voor het volk, die op een heel persoonlijke manier invulling gaf aan het koningschap, wars van protocollen en zo. Wat dat betreft is het ook zo jammer dat ze de laatste jaren in een schemerwereld was terechtgekomen. Schrijnend ook, omdat prins Bernhard wel heel actief is.”