Momenteel hebben 2 van de 25 politieregio’s in Nederland een convenant met zorginstellingen die nauw contact hebben met verstandelijk gehandicapten. Van Amerongen zei meer zicht te willen hebben op de groep gehandicapten die regelmatig in de fout gaat. „Deze mensen lopen niet met een sticker op hun voorhoofd. Als wij niet meteen weten dat iemand verstandelijk gehandicapt is, kan het politieonderzoek de eerste dagen heel verkeerd uitpakken.”

Er ontbreken harde cijfers over de mate waarin verstandelijk gehandicapten crimineel gedrag vertonen. In 78 onderzochte zorginstellingen deden zich vorig jaar 1110 incidenten voor.

Verstandelijk gehandicapten maken zich twee tot drie keer zo vaak schuldig aan seksuele delicten en brandstichting dan gemiddeld, aldus prof. dr. H. van Marle, hoogleraar forensische psychiatrie in Rotterdam. „Mensen met een verstandelijke handicap kunnen hun seksuele verlangens minder beheersen. Nogal eens zijn jongere kinderen het slachtoffer, die bieden het minst weerstand.” Van de TBS’ers heeft ongeveer eenderde een verstandelijke handicap. Vaak zijn de TBS’ers daarnaast verslaafd en vertonen ze een scala aan stoornissen.

Prof. dr. A. Th. G. van Gennep, emeritus hoogleraar orthopedagogiek, vroeg aandacht voor een „grote, onzichtbare” groep licht verstandelijk gehandicapten. Zij weten hun problemen met behulp van familie, partner en werkgever binnen de perken te houden. De vraag is of dat zo blijft. Onder meer allochtonen in achterstandssituaties zullen het moeilijk krijgen, vreest Van Gennep.