Baptist, ex-CDA’er en gerenommeerd wetenschapper. Dat zijn drie kenmerken van Bruins.

ChristenUnieleden kennen hem vooral als hoofdredacteur van Denkwijzer, het blad van het wetenschappelijk instituut. Ook is Bruins voorzitter van ForumC, dat nadenkt over geloof, wetenschap, cultuur en samenleving.

Bruins verdient zijn brood als directeur van Technologiestichting STW te Utrecht, de grootste financier van technisch-wetenschappelijk onderzoek in ons land. Bruins is natuurkundige en promoveerde in 1995 aan de Universiteit Utrecht op een onderwerp in de deeltjesfysica.

Bruins’ wieg stond in 1969 in Apeldoorn. Geloof speelde geen rol in het gezin waarin hij opgroeide. Hij bezocht wel een christelijke basisschool en kwam zo in aanraking met de Bijbelse verhalen. Het deed hem niets.

Op een bijzondere manier veranderde dat toen hij –als ongelovige– zijn talent als pianist inzette voor een gospelkoor. In 1988, Eppo was toen 18, deed het koor mee aan een tour van Adrian Snell, een christelijke Engelse muzikant en componist. Omdat Snell zelf een pianist bij zich had, hoefde Eppo niet te spelen.

Toen vroegen koorleden of hij mee wilde zingen. Dat wilde hij wel. In een van de liederen die werden gezongen, kwam de tekst voor dat iedere knie zich zal buigen en dat iedere tong zal belijden dat Jezus Christus Heere is. De dirigent zei tegen Bruins dat je die tekst eigenlijk niet kunt zingen zonder dat je van harte achter het christelijk geloof staat. Bruins gaf daar toen geen aandacht aan.

Wonderlijk

Toen gebeurde er tijdens het zingen iets wonderlijks. In een televisie-interview met Andries Knevel voor de EO in januari 2013 zei Bruins daarover: „Toen kwam de uitvoering in de Grote Kerk van Apeldoorn op 20 april 1988. Toen we dat lied zongen, kon ik niet meezingen.” Bruins verstomde letterlijk. En hij dacht aan de woorden van de dirigent.

Bruins: „Dat heeft mijn leven op zijn kop gezet. Op dat moment wist ik toch dat het waar was 
wat ik aan verhalen had gehoord op school. Ik was toen niet zoekende naar het geloof. Ik was bezig met natuurkunde te studeren. Het is me overkomen en ik heb er geen verklaring voor. Het was het een heel reëel moment. Deze gebeurtenis heeft mijn leven en karakter veranderd en ben steeds dieper het geloof in gedoken.”

Bruins onderzocht vervolgens alle wereldgodsdiensten en kwam uiteindelijk toch bij het christendom uit. Waarom? In het tv-interview zei hij daarover: „Bij alle andere godsdiensten kijken en reiken mensen wanhopig omhoog naar God, maar in het christelijk geloof gaat het andersom. God komt naar beneden en reikt naar beneden en je hoeft alleen maar Zijn hand te pakken.”

Mooie combinatie

In het Nederlands Dagblad liet Bruins in de verkiezingscampagne van 2012 over het vervolg optekenen: „In Hoevelaken heb ik gekerkt bij de Gereformeerde Bond, daar heeft mijn geloof veel stevigheid gekregen. Toen mijn vrouw en ik naar het westen verhuisden, zijn we terechtgekomen bij de Ichthusgemeente in Alphen aan den Rijn. Bij de baptisten vonden we een mooie combinatie van rechtzinnige prediking en een blije uiting van het geloof. Ik ben voorzitter van de broederraad en verantwoordelijk voor het onderwijs en de toerusting in de gemeente.”

Politiek koos Bruins voor het CDA. In 2011 zegde hij zijn lidmaatschap op; hij vond dat de partij onvoldoende werk maakte van de C. Daarom sloot Bruins zich aan bij de CU en solliciteerde hij in 2012 naar een plek op de kandidatenlijst. In de week van 
1 december wordt hij als Kamerlid beëdigd.