Binnenland

„Praten over kindermishandeling is dé oplossing”

ROTTERDAM. Elke week overlijdt er een kind aan de gevolgen van mishandeling. De Stichting Praat wil het onderwerp uit de taboesfeer halen. Door manifestaties op straat te organiseren én voorlichting te geven. Donderdag is de organisatie voor het eerst te gast op een reformatorische school: het Hoornbeeck College in Rotterdam.

Evert van Dijkhuizen
28 October 2015 20:01Gewijzigd op 15 November 2020 22:54
„De meeste kindermishandeling heeft thuis, in het gezin, plaats. De aanpak ervan is lastig, omdat je met privacy hebt te maken”, zegt Ted Kloosterboer van de Stichting Praat, die het taboe op kindermishandeling wil doorbreken.  beeld ANP
„De meeste kindermishandeling heeft thuis, in het gezin, plaats. De aanpak ervan is lastig, omdat je met privacy hebt te maken”, zegt Ted Kloosterboer van de Stichting Praat, die het taboe op kindermishandeling wil doorbreken.  beeld ANP

Ted Kloosterboer, directeur van Praat, weet waar ze het over heeft: ze werd als kind mishandeld én misbruikt. „Ik ben de jongste van zes kinderen. Toen ik geboren werd, was het huwelijk van mijn ouders al zo’n beetje voorbij. M’n moeder kon niet goed voor ons als kinderen zorgen. We deden alles zelf: aankleden, eten, naar school gaan. Ze was depressief en begon mij psychisch te mishandelen. Ze zei dat ik lelijk was, te dik, en beter niet geboren had kunnen worden.

M’n vader was driftig. Vanaf mijn vijfde verjaardag begon hij mij te misbruiken. Toen ik acht was, gingen mijn ouders uit elkaar. Ik vond dat fijn. Ik heb nog tot m’n 17e bij m’n moeder gewoond; toen ging het echt niet meer. Ik ben op mezelf gegaan, maar op m’n 27e liep ik helemaal vast. Om de gevolgen van de mishandeling te verwerken, ben ik in therapie gegaan. Ik heb er tien jaar over gedaan. Om een nieuwe start te maken, ben ik de opleiding voor hovenier gaan volgen en een eigen bedrijfje begonnen.”

Als kind praatte Kloosterboer (53) nooit met iemand over de mishandeling. „Dat deed ik pas toen ik in therapie ging. Vijf jaar geleden ben ik met Praat begonnen om het onderwerp uit de taboesfeer te halen. Praten over mishandeling is de beste oplossing van het probleem. En de signalen serieus nemen van kinderen met wie het niet goed gaat. Daarmee kan een hoop ellende voorkomen worden.”

Kloosterboer erkent dat de aandacht voor kindermishandeling is gegroeid. „Maar heel vaak gaat het over misbruik in de kerk, op school, in de kinderopvang, op de club. Niet over mishandeling achter de voordeur. Terwijl het thuis, in het gezin, het meest gebeurt. Daar heb je echter met privacy te maken. Dat maakt de aanpak lastig.”

Het aantal slachtoffers van kindermishandeling is schokkend, stelt Kloosterboer. „Vorig jaar ging het om 119.000 kinderen. Ongeveer vijftig kinderen overleden aan de gevolgen van mishandeling. Dat is er elke week één. Het probleem is complex. Geen enkele ouder zet een kind op de wereld om het te mishandelen. Er is altijd sprake van meerdere problemen: echtscheiding, gebroken gezinnen, verslaving, geldzorgen, een verstandelijke of lichamelijke beperking, psychische problemen. Kindermishandeling is een uitingsvorm van al die problemen, én een probleem op zichzelf.”

Afgelopen jaren hield de Stichting Praat manifestaties op straat om de mishandeling van kinderen tussen de 0 en de 18 jaar te stoppen. Kloosterboer: „Met onze actie ”Nederland hangt de vuile was buiten” moedigen we mensen aan hun om over ervaring met kindermishandeling te vertellen. We zijn inmiddels in Amsterdam, Amersfoort, Baarn en Utrecht geweest.”

De stichting bezoekt ook scholen om gastlessen te geven. Kloosterboer: „Donderdag zijn we voor het eerst op een reformatorische school: het Hoornbeeck College in Rotterdam. Op uitnodiging van een studente verpleegkunde. Ze had van onze voorlichting gehoord en vond die zo interessant dat ze ons heeft gevraagd. Of ik verbaasd was over deze uitnodiging? Nee. Kindermishandeling komt onder alle lagen van de bevolking en bij mensen van allerlei religies voor. Dus ook in reformatorische kring.”

De omvang van het probleem moet niet worden onderschat, stelt Kloosterboer. „In elke groep van dertig mensen zit statistisch gezien iemand die als kind is mishandeld. Alleen weten we het niet van elkaar. Of het lukt om kindermishandeling uiteindelijk uit te bannen, durf ik niet te zeggen. Ondanks deze tijd met veel openheid over allerlei onderwerpen, rust er op dit thema nog steeds een taboe. De aanpak ervan vereist teamwork. Het is vaak zo eenvoudig om een kind, bij wie het vermoeden bestaat dat het mishandeld wordt, te hulp te schieten. Door het extra aandacht te geven, er een vertrouwensband mee op te bouwen, zodat het erover gaat praten. Dat is een groot cadeau voor zo’n kind.”


Aandacht in refokring

De Vluchtheuvel, Stichting Schuilplaats en het Ds. Kerstencentrum startten onlangs het project ”Huiselijk geweld en kindermishandeling”. Sinds vorig jaar bestaat het Reformatorisch Meldpunt, dat samenwerkt met Stichting Family Care. Recent riep De Wachter Sions, het weekblad van de Gereformeerde Gemeenten in Nederland, daders van seksueel misbruik op er onmiddellijk mee te stoppen.

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer