Een bordje met ”te koop” erop is bij het kasteel nergens te vinden. En wie op Funda zoekt, vindt alleen een naastgelegen boerderij. Een prachtig huis met veel grond, dat zeker. Vraagprijs voor die boerderij is een slordige 2,25 miljoen.

Maar achter de bosschages staat een pand van een andere categorie. Inclusief oprijlaan, slotgracht, drie bijgebouwen en een landgoed. En met parkeerruimte voor 112 auto’s.

De oranjerie –oorspronkelijk een gebouw waar ’s winters exotische planten werden gestald– is met 680 vierkante meter even groot als een stuk of vier rijtjeswoningen. Prima geschikt dus als flinke berging, of hobbyruimte.

Nog groter zijn de twee poort­gebouwen. De twee identieke panden beslaan elk 1510 vierkanter meter. Meer dan genoeg ruimte voor een paar logés, zoveel is zeker. Het kasteel zelf meet bijna 1000 vierkante meter en is voorzien van vier hoektorens. De hoofdingang is bereikbaar via een vaste verbinding –geen ophaalbrug– over de slotgracht.

De binnenruimtes zijn in te delen naar eigen smaak en voorkeur. Voldoende opties voor een riant slaapvertrek. Of voor een zaal om een collectie kunst­schatten te kunnen etaleren, zoals de vorige eigenaar deed.

Voor wie zich nu al in het riante onderkomen ziet neerstrijken geldt wel een mits, zegt Frank 
Nowee van Van Benthem & Keulen, het advocaten- en notariskantoor dat zich over de verkoop van Heemstede buigt. Het kasteel en de bijgebouwen worden namelijk aangeboden als bedrijfsruimte.

„Op het kasteel en de oranjerie zit een woonbestemming, maar of dat afdoende is om het landgoed als woonruimte te gaan gebruiken, is mij niet bekend.”

Niet kansloos

Kansloos is de zaak in elk geval niet. Want als zich een klant meldt die van Heemstede zijn of haar persoonlijke optrekje wil maken, dan is de gemeente Houten bereid mee te denken over het aanpassen van de bestemming, verwacht Nowee.

Wie Kasteel Heemstede koopt, wordt overigens kasteelheer van een relatief jong bouwwerk. De originele woning dateert van halverwege de 17e eeuw. Maar op een gure winterdag in 1987 brandde het kasteel door onbekende oorzaak bijna volledig af.

Jarenlang was een troosteloze ruïne met een verwilderde tuin het enige overblijfsel van de ooit zo prachtige buitenplaats. In 1999 werd het landgoed echter gekocht door projectontwikkelaar WCN, het latere vastgoedbedrijf Phanos.

De restauratie duurde tot 2002 en leverde een romantisch nieuwbouwkasteel op. Phanos zetelde tien jaar in de bijgebouwen van Heemstede, tot het faillissement van het bedrijf in 2012.

Sinds die tijd is Heemstede het onderwerp van getouwtrek: de schuldeisers van Phanos vragen hun geleende miljoenen terug en willen dat het kasteel in euro’s wordt omgezet.

Aanvankelijk heeft de curator geprobeerd Heemstede buiten het zicht van het grote publiek aan te bieden aan een selecte groep potentiële kopers. Dat lukte niet, waarna recent twee gerenommeerde makelaarsbedrijven in de arm zijn genomen om Heemstede weer bewoond te krijgen.

Helemaal leeg staat het kasteel overigens niet. In het gebouw is Restaurant Kasteel Heemstede gevestigd. De horecagelegenheid, bekroond met één Michelinster, was huurder van Phanos. Als het aan de curator ligt, blijft het restaurant ook onderdeel van het kasteel als er een nieuwe eigenaar is.

Prijskaartje

De grote vraag is natuurlijk welk prijskaartje aan Heemstede hangt. Als het landgoed wordt verkocht, hebben twee schuld­eisers voorrang op de rest. Vastgoedbeheerder Syntrus Achmea heeft nog 15 miljoen euro van Phanos tegoed, het Nationaal Restauratie Fonds (NRF) 5 miljoen. Dat fonds hielp Phanos bij de herbouw van Heemstede.

In betere tijden zou een vermogende particulier of onderneming het fraaie landgoed voor veel meer dan die 20 miljoen euro hebben gekocht. Maar wat de curator anno 2015 nog weet binnen te halen, is onzeker. Advocaat Frank Nowee, medeverantwoordelijk voor het afhandelen van het Phanos-faillisement, wil zich niet aan een prijs laten binden. „De markt bepaalt uiteindelijk de waarde”, zegt hij.