Voor alle duidelijkheid: het RD is geen SGP-krant. Vanaf de oprichting is altijd gezegd dat het RD geen partijkrant wil zijn. En die lijn houden we vast. Dat betekent dat we een zelfstandige positie hebben en willen houden tegenover de SGP, net zoals tegenover elke andere partij in het politieke spectrum.

Maar daarmee is niet alles gezegd. Er is wel sprake van verbondenheid met het gedachtegoed van de SGP. Die is goed te verklaren uit de ontstaansgeschiedenis van de krant. Zij is opgericht door een groep jonge leden van de SGP-kiesvereniging in Driebergen. Zij formuleerden de uitgangspunten voor het redactioneel handelen, waarbij het theocratisch beginsel en de binding aan de gereformeerde belijdenis een prominente plaats kregen. Die uitgangspunten zijn tot op de dag van vandaag richtinggevend voor het redactioneel handelen. Dat werkt met name door in de duiding van het nieuws en in de commentaren.

De krant komt dus voort uit dezelfde achterban als die van de SGP en heeft daar ook nog steeds het grootste deel van haar lezers. Ruim tweederde van de abonnees stemt op deze partij en dit deel van de lezers is dus zeker geïnteresseerd in SGP-nieuws. Mede daarom lezen deze kiezers onze krant. Voor andere kranten, met uitzondering van het Nederlands Dagblad, zijn de SGP en de ChristenUnie marginale partijen van wie de standpunten vaak in het geheel niet worden genoemd. Het RD geeft daar wel aandacht aan. En omdat we vinden dat deze partijen echt iets te zeggen hebben, en omdat we de achterban van de orthodox-christelijke partijen willen informeren over het politiek optreden van hun voormannen.

Volgens sommige lezers uit zowel de kring van de SGP als van de CU besteedt het RD in de berichtgeving te weinig aandacht aan deze partijen. Maar bedacht moet worden dat het ook hier van belang is maat te houden. Wanneer het RD bijzonder uitvoerig de standpunten van beide partijen weergeeft, wekt het de indruk dat deze twee het politieke debat bepalen. Dat is meestal niet zo. Qua krachtsverhoudingen stellen SGP en CU helaas weinig voor. Ook al weten we heel goed dat niet de macht van het getal bepalend is, toch moeten we voorkomen dat we wel die indruk wekken door onevenredig veel aandacht aan deze twee partijen te geven, hoezeer we ons ook verwant weten met de orthodox-christelijke politici.

Bij die berichtgeving is het streven eerlijk en evenwichtig te zijn als het gaat om de aandacht voor de CU en de SGP. Uit onderzoek blijkt dat in de berichtgeving beide partijen in onze krant ongeveer evenveel aandacht krijgen. Wanneer er bij politiek-ethische onderwerpen voor een achtergrondartikel gezocht wordt naar een woordvoerder, dan wisselt de redactie CU en SGP af. Beide krijgen dus duidelijk de ruimte hun standpunten van tijd tot tijd neer te zetten. En vanuit de top van beide partijen hoort onze redactie dat ze tevreden zijn met deze aanpak.

Dat neemt niet weg dat er natuurlijk van tijd tot sprake is van verschil van inzicht. Niet alleen de CU, maar ook de SGP heeft daarom soms kritiek op de krant. Dat bewijst de onafhankelijkheid die de krant heeft ten opzichte van die partijen. Zo kan de redactie soms tot een ander oordeel komen dan de politici in Den Haag of in het land. Dat is niet erg. Het betreft zelden de fundamentele beginselen van het politieke handelen, want die liggen vrijwel altijd in het verlengde van onze redactionele uitgangspunten. Dat geldt niet alleen voor de SGP, maar ook op veel punten voor de CU.

W. B. Kranendonk