Verdrinking kan in een oogwenk gebeuren
Een verdrinking van een zwemmer is verschrikkelijk voor nabestaanden, maar heeft ook een enorme impact op de veelal jonge mensen van de reddingsbrigade. „We doen er alles aan om het te voorkomen.” Een middagje op pad met de redders van Ouddorp.
Hard huilend wordt het 5-jarige meisje door haar moeder de reddingspost ’t Flaauwe Werk in Ouddorp binnengedragen. Haar voetje bloedt. Postcommandant Jeroen Seesink (24) dirigeert de moeder naar de EHBO-kamer van het gebouw. Hij gebaart twee strandwachten mee te komen.
Binnen maken de drie zogheten ”lifeguards” de wond zo goed mogelijk schoon. „Ze is op een schelp gestapt”, vertelt haar moeder. De schelp is afgebroken en een deel is in het voetje blijven zitten.
Seesink –zesdejaars geneeskundestudent– concludeert dat de wond gehecht moet worden door de huisarts. „Hij is te groot en te diep.” De lifeguards pakken de wond losjes in met een verband. De moeder snelt zich naar de huisarts. „Dit komt heel veel voor”, zegt Seesink na afloop. Landelijk hebben de reddingsbrigades dit jaar al ruim 5200 keer EHBO verleend.
De mobilofoon kraakt. De vuurtoren van Ouddorp meldt dat er bij de Brouwersdam een ”supper” in problemen is geraakt. ”Suppen” is de afkorting van ”stand-up peddeling”. Daarbij staat iemand op een grote surfplank en beweegt hij of zij zich met peddels voort. De supper is afgedreven. De vader van de supper is hem achterna gegaan. „Onverstandig”, mompelt Seesink. „Straks zitten er twee man in de problemen.”
Bij de Brouwersdam –9 kilometer verderop– heeft de reddingsbrigade ook een post. De vuurtoren staat er precies tussenin.
Via de portofoon is te horen dat er een auto en een waterscooter van de post bij de Brouwersdam uitrukken. De afgedreven supper wordt veilig naar de wal gebracht.
Tot en met zondag hebben de reddingsbrigades 221 dergelijke hulpacties uitgevoerd. In 119 van de gevallen betrof het kitesurfers. „Ouddorp neemt een groot deel daarvan voor zijn rekening”, zegt Seesink. „De Brouwersdam is erg geliefd bij kitesurfers.”
Ondertussen gaat het werk van de lifeguards van de post bij ’t Flaauwe Werk door. „Onze belangrijkste taak is het waarschuwen van badgasten voor gevaren”, zegt operationeel coördinator Erik van Es (29). „Dat kan bijvoorbeeld een diepe kuil zijn die kan instorten. Of dat badgasten worden ingesloten door het opkomende water.”
Deze week meldde de Reddingsbrigade Nederland dat het aantal dodelijke zwemongevallen blijft stijgen. Er zijn dit jaar al negen mensen verdronken tijdens het recreëren, evenveel als in 2014. In 2013 waren het er zelfs negentien. Er verdronken toen in vier dagen tijd vijf Polen. Ook was het lange tijd mooi weer, waardoor er veel werd gezwommen, ook buiten de uren dat er toezicht was.
De lifeguards op de patrouillerende rubberboot op zee moeten worden afgewisseld. De verslaggever is een van de vervangers. De wind is wat aangewakkerd, dus de golfslag is behoorlijk toegenomen. Schipper Rayn Pijl stuurt het lichte bootje met een stevig vaartje tegen een forse breker op. Het springt omhoog en klapt daarna weer op het water. „Varen op zee moet je leren”, zegt Pijl. „Ik moet zowel de golven als de zwemmers in de gaten houden.”
Maar dan nog kan het misgaan. In Ouddorp is 2003 een jongetje verdronken, terwijl Van Es dienst had. „Het kind was met zijn zusje op een luchtbed gekropen. Dat was omgeslagen, maar de kinderen konden niet zwemmen. Met het meisje was niet zo veel aan de hand, maar het jongetje heeft het helaas niet overleefd.”
Het gebeuren had een diepe impact op de strandwachten. „We doen alles om dit te voorkomen, maar het is in een oogwenk gebeurd. Na afloop hebben we met alle hulpverleners een nagesprek gehad. Later kwam de moeder met het eeneiige tweelingbroertje van het jongetje op bezoek. Dan is het wel even slikken als je voor het gevoel hetzelfde jongetje weer in levenden lijve voor je ziet.”
