Khader: We krijgen bijzondere mogelijkheden om te getuigen
In november 2014 nam de Tweede Kamer een voorstel van Joël Voordewind (ChristenUnie) aan om 1 miljoen euro vrij te maken voor verzoeningsprojecten in Israël. Deze week reist het Kamerlid door Israël om projecten te bezoeken waarin wordt gewerkt aan verzoening tussen Israëliërs en Palestijnen. In een aantal portretten beschrijft hij de mensen achter die projecten. Vandaag: Khader (37), manager van de christelijke organisatie Seeds of Hope in de Palestijnse stad Jericho.
Khader is een Palestijn die is opgegroeid in Jericho, een stad op de Westelijke Jordaanoever. Joden wagen zich nauwelijks in deze stad die onder Palestijns zelfbestuur valt en waar de Palestijnse Autoriteit de veiligheid bewaakt. Khader komt uit een Grieks-orthodoxe familie (in Jericho is 1 procent van de 40.000 inwoners christen), maar had lange tijd geen echte relatie met God. Hij werkte in illegale casino’s en bars en leefde voornamelijk ’s nachts.
In 2008 kwam er een kentering in zijn leven, toen Tass Saada naar Jericho kwam. Tass is een voormalige lijfwacht van Yasser Arafat en heeft jarenlang vanuit haatgevoel gevochten tegen het Israëlische leger. Maar op een wonderlijke manier is hij in de VS terechtgekomen, waar hij tot geloof kwam.
Na jarenlang in de VS te hebben gewoond, is Tass teruggegaan naar Israël om daar te werken aan hulpverlening en verzoening met zijn christelijke organisatie Seeds of Hope. Eerst in Gaza, maar toen Hamas daar aan de macht kwam, ging Tass naar Jericho. In het restaurant van Khader’s vader hebben Tass en Khader elkaar toevallig ontmoet.
Inmiddels is Khader getrouwd met de Amerikaanse Stevie, de eerste vrijwilliger van Seeds of Hope. Ik vond het indrukwekkend om te zien hoe Khader vol bewogenheid vertelt over zijn werk bij Seeds of Hope. Tass heeft hem geleerd om met andere ogen naar zijn volk te kijken. Khader is nu een wedergeboren christen en gaat naar een evangelische kerk in Bethlehem.
Het opzetten van het werk van Seeds of Hope in Jericho ging niet zonder slag of stoot. Er waren veel bedreigingen vanuit de islamitische gemeenschap. Maar Tass en Khader gaan iedere keer het gesprek aan met critici en weten hen te overtuigen van het succes van Seeds of Hope. Zo is er inmiddels een lange wachtlijst voor de kinderopvang/voorschool, omdat de kinderen daar veel beter taalonderwijs krijgen dan elders in Jericho. Bijzonder is ook dat er een aantal moslim-bekeerlingen bij Seeds of Hope werkt.
De organisatie heeft weliswaar niet de mogelijkheid om in Jericho actief uit de Bijbel te onderwijzen, maar God geeft hen andere openingen. Zo komen de leraren en buitenlandse vrijwilligers vaak bij de mensen thuis. Daar hebben ze gelegenheid om in alle openheid te vertellen waarom ze dit werk met zoveel overgave doen. Khader: „Het gaat om het bouwen van relaties en het werken aan vertrouwen. Op deze wijze krijgen we bijzondere mogelijkheden om te getuigen. Zo kunnen we kinderen en hun ouders leren over verzoening en liefde in plaats van haat.”
