De doornseesystematiek is volgens Klijnsma „niet fair, omdat de premie die een jongere inlegt in werkelijkheid meer pensioen opbrengt dan de premie die een oudere collega afdraagt. De premie van de jongere kan immers langer renderen.”

,Dit tast het draagvlak voor het stelsel aan. Steeds meer jongeren vinden dat ze, vergeleken met de opbouw die ze krijgen, te veel betalen voor hun pensioen. Of dat de werkgever er te veel voor betaalt, zodat er voor hen minder loon resteert. Door de vergrijzing kunnen jongeren van nu er bovendien niet op rekenen dat zijzelf, als zij ouder worden, in dezelfde mate “gesubsidieerd” zullen worden door een volgende generatie jongeren.’’

Ook belemmert de systematiek de mogelijkheid van meer eigen keuzes binnen de pensioenregelingen. Het systeem staat bovendien op gespannen voet met de veranderde arbeidsmarkt, schrijft Klijnsma. „Levenslang dezelfde werkgever maakt steeds meer plaats voor flexibelere arbeidspatronen.”