Janner wordt beschuldigd van 22 gevallen van misbruik in de jaren zestig, zeventig en tachtig van de vorige eeuw. Drie keer eerder onderzocht de politie dergelijke aantijgingen tegen de Labourparlementariër, maar het kwam nooit tot een rechtszaak.

De eerdere beslissing om Janner niet te vervolgen, had vooral te maken met het feit dat hij zichzelf door zijn dementie niet schuldig of onschuldig kan verklaren. Zijn vermeende slachtoffers waren woedend over die beslissing en eisten een herziening.