Recensie: Poulenc en Saint-Saëns door London Philharmonic Orchestra
Er zijn stukken die je na de eerste keer nooit meer vergeet en blijft beluisteren. Zoals de derde symfonie, de orgelsymfonie, van Camille Saint-Saëns. Neem het begin: alsof je over een reusachtige bergmassa vliegt en na de laatste top ineens een staalblauwe zee onder je ziet. Of luister naar de snel repeterende akkoorden bij de strijkers: alsof je met de TGV door een glooiend landschap zoeft. Wonderschoon moment als het orgel de orkestklank binnenzakt, als een mes in de zachte boter. Wat een heerlijke muziek. En dan zijn we nog maar bij het eerste deel. De spanning in dit monumentale, ruim een halfuur durende orkestwerk van Saint-Saëns ebt echter geen moment weg.
De uitvoering door het London Philharmonic Orchestra is voorbeeldig. Wat een fluwelen klank heeft dit orkest en wat weet dirigent Yannick Nézet-Ségun de speellieden op te zwepen tot klankexplosies of juist te inspireren tot uiterste verstilling. Zijn interpretatie van Saint-Saëns laat eigenlijk niets te wensen over.
De cd begint echter niet met Saint-Saëns, maar met het orgelconcert in G van Francis Poulenc. Muziek van modernere snit, maar met veel herkenbare harmonieën. En wederom overtuigend gespeeld door de London Philharmonic. Een eervolle solorol bij beide composities is weggelegd voor organist James O’Donnell. Hij vervult die met verve. Geen wonder dat het publiek, het betreft hier een live-opname, na Saint-Saëns uitbarst in een ongekende ovatie. Deze cd heeft maar één minpunt: de Royal Festival Hall in Londen klinkt zo droog als gort. Dat is bijzonder jammer: zowel voor het orkest als voor het orgel. Desondanks is dit een schrijfje om te koesteren.
London Philharmonic Orchestra – Poulenc Organ Concerto – Saint-Saëns Symphony no. 3 (Organ); Yannick Nézet-Séguin (conductor), James O’Donnell (organ); LPO (0081); € 14,-; www.lpo.org.uk
Francis Poulenc
Francis Poulenc
Camille Saint-Saëns
