Dinsdag 17 februari 2012. De datum staat in prinses Mabels geheugen gegrift. Prins Friso raakt tijdens zijn skivakantie in het Oostenrijkse Lech bedolven onder een lawine. Anderhalf jaar later, op 12 augustus 2013, overlijdt de prins.

De diepingrijpende gebeurtenissen trekken een zware wissel op het leven van prinses Mabel en haar dochters Luana en Zaria. De voorheen zo actieve prinses trekt zich na het skiongeluk voor onbepaalde tijd terug in haar woonplaats Londen.

In december 2012 staat het eerste openbare optreden voor Mabel sinds het skiongeval van haar man op de agenda. Ze is aanwezig bij de uitreiking van de Prins Claus Prijs in Amsterdam. Andere jaren vergezelde ze Friso altijd bij de ceremonie; de prins was samen met broer Constantijn erevoorzitter van het Prins Claus Fonds.

Ontslag

De kritieke toestand waarin prins Friso lange tijd verkeert en zijn overlijden hebben invloed op het vervolg van Mabels carrière. De prinses doet een stapje terug. In mei 2012 stopt ze als algemeen directeur bij The Elders, een denktank van wereldleiders en andere prominenten die zich inzet voor vrede, rechtvaardigheid en mensenrechten. Ze zwaaide er vier jaar de scepter. De prinses blijft wel als senior adviseur –parttime– bij The Elders in dienst.

Haar ontslag betekent niet dat Mabel werkloos is. De prinses heeft al voor haar huwelijk met prins Friso in 2004 een indrukwekkend cv opgebouwd. Als econome en politicologe is Mabel op veel fronten actief. De wereld is haar werkterrein; bijdragen aan het welzijn van de wereld loopt als een rode lijn door haar verschillende werkzaamheden. Zo is ze medeoprichter van War Child, spande ze zich in de jaren negentig in voor vrede op de Balkan en behoort ze tot het selecte, internationale gezelschap dat zich Young Global Leader mag noemen, een jaarlijkse uitverkiezing door het World Economic Forum. Ook is Mabel actief in de strijd tegen hiv/aids en in de bevordering van internationaal strafrecht.

Haar banen zijn het antwoord op de door haarzelf gestelde vraag: „Hoe zorg je ervoor dat je iets wezenlijks toevoegt wat uiteindelijk helpt om de wereld te verbeteren? Dát is de uitdaging.”

Minimumleeftijd

Die uitdaging kan Mabel kwijt in een organisatie die ze zelf vanuit The Elders in 2011 geïnitieerd heeft: Girls Not Brides. In het samenwerkingsverband hebben zo’n 450 organisaties uit 70 landen de krachten gebundeld.

Het initiatief heeft een omvangrijk doel: over de hele wereld gedwongen huwelijken bij meisjes voorkomen. Meisjes die vaak van de ene dag op de andere hun school, familie en jeugd vaarwel moeten zeggen, omdat ze gedwongen worden te trouwen met een veelal oudere man.

De prinses is voorzitter van Girls Not Brides. Ze zet zich er actief voor in. Het is haar missie om het kindhuwelijk wereldwijd terug te dringen en uiteindelijk in de ban te doen. Zo reist Mabel met aartsbisschop Desmond Tutu onder andere naar Zambia. De reis maakt diepe indruk op de prinses. „Het aantal kindbruiden wereldwijd is onthutsend: 15 miljoen meisjes per jaar trouwen als ze nog kind zijn. Dat is één meisje per twee seconden. Soms zijn ze vijftien of zestien jaar oud, maar er zijn er ook van elf en twaalf en nog jonger. Tijdens deze reis werd ik herinnerd aan de persoonlijke verhalen achter die cijfers: de meisjes die hun school niet afmaken om te trouwen, die lijden door het geweld van hun mannen, die bevallen terwijl ze zelf nog kind zijn en alle kansen voor een welvarende toekomst zijn ontnomen.”

De reizen geven Mabel ook hoop. Er is verandering mogelijk, benadrukt de prinses recent in een interview. Het vereist echter een integrale aanpak; een van de voorbeelden die de weduwe van prins Friso geeft, is het instellen van regelgeving die achttien jaar als minimumleeftijd stelt om te mogen trouwen.

Onverwacht succes

De strijd van prinses Mabel blijkt succesvol. Via Twitter geeft ze regelmatig een update van het werk voor Girls Not Brides. Zo viert de prinses eind vorig jaar een onverwacht succes. „Groot nieuws!” twittert ze naar aanleiding van het bericht dat de noordwestelijke grensregio Mara zichzelf heeft uitgeroepen tot de eerste kindhuwelijkenvrije regio in Tanzania. „Wat heeft lokale leiders dit doen besluiten?”

Mabel liet vorige maand weten dat ze erg enthousiast is over de enorme aandacht die het probleem van kindbruiden wereldwijd krijgt. „Het is ongekend, maar nu is het tijd om alle goede voornemens om te zetten in actie”, zei ze tijdens het eerste wereldwijde ledencongres van Girls Not Brides in de Marokkaanse stad Casablanca.

Diverse landen hebben toegezegd de wetgeving aan te passen, door bijvoorbeeld het verhogen van de leeftijd waarop meisjes mogen trouwen. Maar prinses Mabel wil meer. „We roepen alle leden van de Verenigde Naties op het beëindigen van kindhuwelijken tot een van de duurzame ontwikkelingsdoelen te maken.”

In de internationale gemeenschap wordt de weduwe van prins Friso gerespecteerd om wat ze doet en voor elkaar krijgt. In april 2014 ontvangt de prinses namens haar organisatie in Oxford de Skoll Award voor sociaal ondernemerschap. Een toekenning waarmee Mabel zeer verguld is; de prijs bestaat uit een driejarige investering van bijna 1 miljoen euro in het werk van Girls Not Brides.

In maart van dit jaar wordt Mabel opnieuw geprezen voor haar wereldwijde campagne. Tijdens een galadiner krijgt ze de Champion for Change Award uitgereikt door de Deense kroonprinses Mary.

Geluksmomenten

Dat Mabel zich met hart en ziel inzet voor haar projecten is een understatement. Nu, bijna twee jaar na het overlijden van prins Friso, kan de prinses ook weer genieten van haar werkzaamheden. Het gemis van haar echtgenoot blijft, gaf de schoondochter van prinses Beatrix eind vorig jaar aan in een interview. „Heel langzaam merk ik dat de dagen afnemen waarin het verdriet overweldigend is. Er zijn weer kleine geluksmomenten.”

Dat maakt het volgens Mabel mogelijk om „weer meer te geven aan dit onderwerp dat zo belangrijk is. Ik geloof er echt in dat we een eind kunnen maken aan kindhuwelijken, dat de mensheid beter opgeleid, gezonder, welvarender en gelijkwaardiger zal zijn.”

Waar de prinses de energie vandaan haalt om haar wereldwijde strijd te blijven voeren? „Ik ben dankbaar dat ik, ondanks de enorme pijn en het verdriet waar ik doorheen ben gegaan en die ik nog steeds voel, toch de energie vind om me te blijven inzetten voor alles waar ik in geloof. Dat is mede dankzij de steun van vele dierbaren, vrienden en familieleden. En ik zie de resultaten die we boeken in de strijd tegen kindhuwelijken: dat geeft mij moed.”

Haar dochters weerhouden Mabel ervan om non-stop te reizen voor haar werk. „Er zijn zo veel landen waar meer zou moeten gebeuren. En er zijn lokale organisaties die enorm interessant en effectief werk doen en waarvan ik zo veel kan leren. Maar ik heb ook twee prachtige dochters met wie ik veel tijd wil doorbrengen.”

Met prins Friso sprak ze veel over de problematiek. „Hij moedigde mij aan om dit onderwerp groots aan te pakken en was er ontzettend trots op dat ik Girls Not Brides had geïnitieerd.”