Dat bleek zaterdag tijdens de voorjaarsconferentie van Christian Medical Fellowship (CMF), een vereniging voor artsen, tandartsen en studenten die vanuit hun christelijke overtuiging hun medisch denken en handelen vorm willen geven. Opvallend tijdens de bijeenkomst in Driebergen was het verhoudingsgewijs grote aantal jongeren.

Het met patiënten praten over God kwam ter sprake na de lezingen over het dagthema ”Troost”. Een aanwezige vroeg of Paul Lieverse –voorzitter van de vereniging en als anesthesist verbonden aan de Daniel den Hoedkliniek in Rotterdam– met zijn patiënten over God spreekt. Lieverse: „Ik voel het soms aan als men geen zicht heeft op de eeuwigheid. Maar hoe is het bij mijn buurman? Zou ik me zijn lot niet evenveel moeten aantrekken? Als ik in mijn woonomgeving geen leven heb dat getuigt, heb ik dat ook niet in mijn werkomgeving. Ik spreek vooral met mijn collega’s over God. Zij zijn daadwerkelijk geïnteresseerd in wat me beweegt.”

De andere spreker, Nico van der Voet, docent aan de Christelijke Hogeschool Ede, kwam erbij staan en zei: „We moeten geen verantwoordelijkheid overnemen. De keuze ligt bij de patiënt zelf.” Een aanwezige stelde voor om patiënten te bevragen over wat kracht geeft, zodat de arts daarna in de gelegenheid is iets te vertellen over zijn geloof.

Een andere aanwezige stelde een vraag over het omgaan met ethische thema’s in de media. Lieverse noemde het uitdragen van een christelijk standpunt in de media spannend en belangrijk, om zo het imago van christenen te doorbreken.

Lieverse vindt lijden vooral vreselijk als het geen doel heeft. Het is jammer, zo zei hij, dat zowel koning Willem-Alexander als minister Timmermans vorig jaar na de ramp met de MH17 geen duiding gaven of over God spraken.

Een gevaar van multidisciplinair werken is, aldus Lieverse, dat de artsen menen te weten wat goed is voor de patiënt. En dat terwijl patiënten juist prijs stellen op een persoonlijke bejegening. „Voor hen is het praten over hun emoties heel belangrijk.”

Van der Voet is het daarmee eens. Hij vindt het delen van gevoelens een van de meest wezenlijke zaken bij het bieden van troost. De theologiedocent haalde daarbij Romeinen 12:15 aan: „Verblijdt u met de blijden; en weent met de wenenden.”

Van der Voet: „Deel in de vreugde en in het verdriet van anderen, ook al zie je zelf ook de andere kant. Deel in de vreugde als iemand blij is na een gunstige uitslag, ook al is die persoon nog steeds ernstig ziek. Deel in de vreugde, ook als je het zelf moeilijk hebt. Deel in het verdriet. Dat troost meer dan praten.”

De psycholoog stelde dat het zich verplaatsen in het gevoel van de andere kan blijken uit door er te zijn, door een knikje, een aanraking of een korte vraag. „Jezus liep met de rouwenden mee naar het graf van Lazarus. De bewogenheid was zichtbaar in Zijn tranen.”