Herman du Bois en Wilco Viets zitten jarenlang onterecht vast voor de moord op stewardess Christel Ambrosius. In 1995 krijgen ze in hoger beroep ieder tien jaar cel. Maar de Hoge Raad geeft opdracht de zaak te heropenen en het hof in Leeuwarden oordeelt in 2002 dat de bekentenissen van beide verdachten en getuigen ongeloofwaardig zijn. Er volgt vrijspraak. Later krijgt Ron P. achttien jaar celstraf in deze zaak.

Vier jaar zit Kees B. onschuldig in de cel voor de moord op Nienke Kleiss, beter bekend als de Schiedammer parkmoord. De echte dader Wik H. bekent de moord op het tienjarige meisje in 2000 pas als hij in een andere zaak is opgepakt. Het gerechtshof in Den Haag veroordeelt H. tot achttien jaar cel en tbs. Kees B. kreeg later twee jaar cel voor ontucht.

Jarenlang staat Lucia de Berk te boek als seriemoordenares. Ze krijgt een levenslange gevangenisstraf voor zeven moorden en drie moordpogingen op ziekenhuispatiënten. Maar er rijzen twijfels over haar veroordeling en op 14 april 2010 komt het voor haar verlossende woord; vrijspraak. Het bewijs waarop zij eerder is veroordeeld, blijkt ondeugdelijk.

Het blazoen van bejaardenverzorgster Ina Post wordt na 24 jaar gezuiverd. Ze wordt veroordeeld voor de dood van de bejaarde mevrouw Kolstee in haar woning in Leidschendam in 1986. Zes jaar zit ze vast. Maar in het herzieningsproces volgt in oktober 2010 vrijspraak. Justitie legt zich daarbij neer.

Drie mannen en drie vrouwen hebben mogelijk jarenlang onterecht vastgezeten voor de dood van ‘oma Mok’ in Breda. Ze kregen halverwege de jaren negentig celstraffen variërend van vijftien maanden tot tien jaar. Inmiddels is het ernstige vermoeden gerezen dat mogelijk sprake is van een de grootste rechterlijke dwalingen. De Hoge Raad besliste in 2012 dat het proces opnieuw moest. Ontlastend bewijs was niet in het dossier opgenomen. De zaak wordt momenteel behandeld. Het is nog niet bekend wanneer de rechter uitspraak doet.