„Komt dan, en laat ons tezamen rechten, zegt de Heere; al waren uw zonden als scharlaken, zij zullen wit worden als sneeuw; al waren zij rood als karmozijn, zij zullen worden als witte wol.”

De mens is in verlegenheid over wat hij doen moet. Hij kan niet voort zolang hij de gedachten van de Heere niet weet. „Heere, laat mij weten wat U wilt dat ik zal doen onder dit of dat kruis dat op mij gevallen is.”

Iets daarvan is uitgedrukt in de woorden: „Heere, waarom doet U ons van Uw wegen dwalen, waarom verstokt U ons hart dat wij U niet vrezen?” Heere, mogen wij weten waarom U dit en dat over ons hebt doen komen?

Wij mogen zeggen dat het de mens is toegestaan met God te onderhandelen. Waarom? Omdat het een van de voorrechten van Zijn volk is om het met God eens te zijn. God zoekt hen tot instemming te brengen met hetgeen Hij van plan is te doen. Wanneer zij Gods gedachten niet weten, is het geoorloofd dat zij met Hem spreken en pleiten, opdat zij licht mogen ontvangen en hun eigen plicht mogen weten onder Gods handelingen met hen.

Wij mogen van deze leer dit gebruik maken, dat wij tot Christus hebben te vluchten en hebben te vragen om voldoening in alles wat Gods eer en onze eigen plicht betreft. Wanneer u meent te zullen bezwijken omdat u de gedachten van de Heere in een of andere zaak niet kunt zien, mag u komen en vragen of het u bekendgemaakt mag worden.

William Guthrie, 
predikant te Fenwick

(”In tijden van vervolging”, 1779)