Doel van het onderzoek is dat pensioenfondsen beter inzicht krijgen in de kwetsbare onderdelen, activiteiten en processen, zodat ze beter in staat zijn maatregelen te nemen om zich te wapenen tegen corruptie.

De toezichthouder geeft als voorbeeld plekken in de organisatie „waar een kennismonopolie hand in hand gaat met een machtsconcentratie”. Daarbij gaat het vooral om onderdelen die op grote (geografische) afstand staan van de rest van de organisatie.

Risico’s zitten ook in de relaties met derde partijen, zoals tussenpersonen, adviseurs, consultants en leveranciers. „Dergelijke relaties en de mogelijke daarmee samenhangende privébelangen kunnen beleidsbepalers en/of medewerkers beïnvloeden in hun besluitvorming.”