Commentaar: Uiterlijke schoonheid is vergankelijk
Jong en energiek. Zo wil vrijwel elke man of vrouw eruitzien. Wie dat niet doet, zet alles op alles om dat te bereiken. Door kuren, behandelingen bij de schoonheidsspecialist of –goedkoper– fitness en lijnen. De meeste mensen willen goed ogen. Zaterdag besteedt deze krant een bijlage aan het thema uiterlijke verzorging.
Schoonheid is een verlangen dat veel mensen, van jong tot oud, kennen. Daar hebben ze nogal wat voor over. Ze ontzeggen zich geneugten van het leven. Ze spannen zich maximaal in om kilo’s kwijt te raken, en als het moet gaan ze ervoor onder het mes. Iedereen wil graag voordelig voor de dag komen.
Dat verlangen om er goed uit te zien, is van alle tijden en plaatsen. Alleen de criteria voor de ideale schoonheid zijn verschillend. De ene tijd of cultuur wil vooral slanke mensen, de andere begeert meer gezette personen. Dat geeft tegelijk aan dat er geen algemeen aanvaarde standaard is. Bovendien geldt ook hier: smaken verschillen. Wat de ene mens prettig en aantrekkelijk vindt, zal de andere verafschuwen.
Dat mensen er graag voordelig uitzien, is op zichzelf niet af te keuren. Sterker, daarmee wordt ook een stuk waardering uitgesproken voor de mens als kroonjuweel van de schepping. Jawel, ook na de zondeval is hij dat nog steeds. Die mag worden verzorgd en voordelig gepresenteerd. Wie verdedigt dat mensen er wel slordig of vervuild mogen uitzien, miskent de schoonheid die ook nu nog in de schepping ligt.
De Bijbel spreekt op diverse plaatsen in positieve zin over het lichaam wassen en oliën. Evenzo wordt er positief gesproken over een bruid die zich versiert om haar bruidegom te ontmoeten. Met andere woorden: uiterlijke verzorging van het lichaam is op Bijbelse gronden niet af te keuren.
Toch is daarmee niet alles gezegd. Op verschillende plaatsen wordt er in de Bijbel gewezen op de vergankelijkheid van de schoonheid van het menselijk lichaam. Ze is als een bloem van het veld die maar even sierlijk pronkt. Wanneer de wind komt, knakt haar steel en gaat haar schoonheid verloren. De aardse, uiterlijke schoonheid is dus vergankelijk. En hetgeen vergankelijk is, heeft geen blijvende waarde.
Ieder mens kan dat laatste ook met eigen ogen zien. Mensen die ouder worden, verliezen hun jonge, fitte en krachtige uitstraling. De rimpels worden meer, de vormen minder fraai en bij hogere ouderdom blijft vaak een nietig, schriel mensje over.
In onze samenleving wordt er alles aan gedaan om dat aftakelingsproces te keren of ten minste te vertragen. Alsof mensen niet accepteren dat de tand des tijds knaagt; alsof zij zich er niet bij kunnen neerleggen dat de ouderdom de schoonheid afschrapt.
De Bijbel stelt tegenover deze vergankelijke, uiterlijke schoonheid iets anders. Dat is de schoonheid die mensen kunnen vinden door deel te hebben aan Christus. Dan worden alle aardse waarden omgekeerd. Dan kan een verschrompelde mens, die in aardse termen als lelijk wordt omschreven, onvergankelijk schoon zijn. Niet uiterlijk jong en fit leven is schoon, maar innerlijk geloof in het Leven brengt schoonheid. Dat moet het ideaal zijn.