De ongeveer vijfhonderd Roma in Noorwegen ijveren al sinds de jaren negentig voor compensatie voor het leed dat hun volk is aangedaan. In februari verscheen een rapport dat in opdracht van de regering in Oslo was opgesteld. Daaruit bleek dat Noorwegen Roma die in de jaren dertig naar het buitenland waren gereisd, niet meer toeliet. Het rapport noemt 62 mensen die daarna in de nazi-concentratiekampen werden vermoord. Overlevenden van de kampen kregen zeker in de eerste tien jaar na 1945 geen toestemming om zich weer in Noorwegen te vestigen.

Solberg erkent dat de maatregelen van de toenmalige regeringen tegen de Roma in de buurt komen van een „racistisch uitsluitingsbeleid”.