John Paton is ouderling bij William Guthrie in de Guthrie Church in Fenwick, ten zuiden van Glasgow. In de strijd van de covenanters tegen de troepen van de koning –de strijd ging over de kerkelijke vrijheid– was hij al vaak gepakt, maar steeds ontsnapt en ergens ondergedoken.

Totdat het een keer echt misgaat. Op een van zijn onderduikadressen hebben ze hem opgespoord, waarna hij voor de laatste maal ontsnapt. Na een wilde achtervolging in het uitgestrekte Schotse land wordt Paton uiteindelijk ingerekend. Het is zijn laatste vlucht geweest.

Het is 16 april 1684. John Paton is het vechten en het voortdurend vluchten moe. Hij is bereid om voor de Naam van zijn Meester te sterven. In Edinburgh wordt hij ter dood veroordeeld.

Patons laatste dag is 9 mei 1684. Op het schavot aan de Grassmarket in Edinburgh zal hij worden opgehangen. Voordat hij het schavot beklimt, geeft hij zijn Bijbel aan zijn vrouw, die bij de ophanging moet toekijken. Voordat zijn laatste ogenblik geslagen is, houdt Paton een lange toespraak. Daarin noemt hij zichzelf de grootste van alle zondaren, iemand die geen gerechtigheid van zichzelf heeft: „Alles is van Jezus Christus, en van Hem alleen.”

Patons laatste woorden zijn voor zijn vrouw en kinderen: „Ik laat mijn arme vrouw, die het met mij eens is, en mijn zes kleine kinderen aan de almachtige Vader, Zoon en Heilige Geest, Die heeft beloofd een Vader te zijn van de wezen, een Man van de weduwen en een Rechter van de verdrukten. Wees U voor hen alles en in allen, o Heere. Heere, mijn gebed is dat U hun Uw zaligheid wil geven. (…) Vaarwel vrouw en kinderen; vaarwel alle vrienden en betrekkingen; vaarwel alle aardse genoegens; vaarwel dierbare Bijbel, prediking, bidden, lezen, zingen en al mijn andere plichten. Welkom Vader, Zoon en Heilige Geest. Ik begeer U mijn ziel aan te bevelen. Heere, ontvang mijn geest.”

Dat is het laatste van John Paton. De Bijbel die hij voor zijn dood aan zijn vrouw gaf, ligt nog steeds in de Guthrie Church, in een kastje aan de muur.