Na zijn aantreden als president in augustus 2010 bepaalde Bouterse direct dat 25 februari als officiële nationale feestdag moest worden aangeduid. Tot afgrijzen van de nabestaanden van onder meer de slachtoffers van de Decembermoorden van 1982, waarbij vijftien tegenstanders van het regime door militairen werden geëxecuteerd. Hun weerstand werd alleen maar groter toen Bouterse in april 2012 een amnestiewet door het parlement drukte die het strafproces met betrekking tot die moorden een halt toeriep en hij zichzelf als hoofdverdachte vrijpleitte van vervolging.

De storm van kritiek liet de ex-dictator koud. En hoewel veel Surinamers zich schamen dat ze een van moord verdachte president hebben die bovendien in Nederland bij verstek is veroordeeld wegens cocaïnehandel, kan Bouterse bij andere Surinamers niets verkeerd doen. Het lijkt er zelfs op dat zijn aanhang groeit. Als de voortekenen niet bedriegen en de opiniepeilers het bij het rechte eind hebben, behaalt zijn Nationale Democratische Partij (NDP) bij de verkiezingen van 25 mei een ongekend glansrijke overwinning.

Corruptieschandalen

Dat is best wel vreemd als je bedenkt dat de regering sinds haar aantreden aanhoudend is geteisterd door grote corruptieschandalen, waarbij ministers en andere partijgenoten van Bouterse zichzelf ongestoord zouden hebben verrijkt. Beloofde onderzoeken zijn nimmer uitgevoerd, vooral omdat de justitiële autoriteiten door de politieke machthebbers onder druk worden gezet en beïnvloed.

Ook zijn veel verkiezingsbeloften uit 2010 niet nagekomen. De regering-Bouterse verzekerde 18.000 huizen te zullen bouwen om de schrijnende woningnood aan te pakken, in werkelijkheid is nog geen 10 procent daarvan werkelijk opgeleverd. Een moderne snelweg, bruggen en andere grootschalige projecten zijn evenmin gerealiseerd.

Populistische maatregelen zijn er echter wel genomen, zoals de vertienvoudiging van de kinderbijslag, verdubbeling van de uitkeringen in het kader van oudedagsvoorziening, de invoering van een gratis zorgverzekering voor jongeren en zestigplussers, het afschaffen van schoolgeld en de aanname van een pensioenwet. Daar profiteert vooral het minder draagkrachtige deel van de Surinaamse bevolking van, onder wie ‘Baas’ Bouterse een enorme populariteit geniet. Dat de uitvoering van deze maatregelen stroef verloopt en ouders bijvoorbeeld jaren moeten wachten voordat ze de kinderbijslag ontvangen, deert die achterban kennelijk niet.

Groot feest

Alle reden dus voor een groot feest gisteravond in het centrum van Paramaribo. Kosten noch moeite werden gespaard om op het Revoplein, tussen de resten van het hoofdbureau van politie dat de militairen 35 jaar geleden in brand hebben geschoten, de enorme mensenmassa de verworvenheden van de revolutie en het presidentschap van Bouterse voor te schotelen. Het mocht dan wel een feest voor het hele volk zijn, in werkelijkheid werd het een verkapte verkiezingsbijeenkomst van de NDP, maar wel op kosten van de belastingbetaler.

Dat laatste steekt Bouterses tegenstanders. Want veel geld heeft de overheid niet meer omdat de staatskas de afgelopen jaren behoorlijk is geplunderd. Met als gevolg dat de onbetaalde rekeningen zich opstapelen en vooral bedrijven het water tot aan de lippen is komen te staan. Zoals de aannemer die een van de weinige bruggen bouwde die wél zijn gerealiseerd. Omdat hij een jaar na oplevering nog altijd zijn miljoenen niet heeft ontvangen, heeft hij de staat voor de rechter gedaagd. Alsof er niets aan de hand is, gebruikte Bouterse gisteravond juist beelden van die brug om zijn gehoor te tonen dat hij een daadkrachtige president voor het land is.

Veel Surinaamse kiezers zijn die mening ook toegedaan en gunnen hem graag vijf jaar extra als president. Volgens zijn partijgenoot en parlementariër André Misiekaba, is dat eigenlijk logisch. „Want God heeft Bouterse uitgekozen om het land te leiden en verandering te brengen. Ik dank God voor de keuze van Bouterse.”