Net zoals vijf jaar geleden zitten ze weer samen aan de keuken­tafel. Bruisend van enthousiasme. Voor zich een laptop en een dampende kop thee. „Als we terugkijken, was het vijf jaar geleden best hectisch”, zegt Blok. „Bij het opstarten komt er veel nieuws op je af. We moesten alles zelf uitvinden en ondertussen liepen onze kleinste kinderen rond. Inmiddels gaan zij allemaal naar school en hebben we meer structuur in onze werktijden. Wat begon als een hobby is nu een professioneel bedrijf.”

Op de tafel ligt het 21e nummer van Zij en Zeeuws. Op de cover staan Blok en Hackenberg, omringd door kleurige ballonnen. „Dat voelt bijzonder, en eerlijk gezegd zijn we ook wel een beetje trots”, zegt Blok. „De tijd vloog”, vult Hackenberg aan. „Opeens was het vijfjarig jubileum er. Dit exemplaar is de kroon op ons werk en dat van de vrijwilligers.”

Gemêleerd

Het bijeenbrengen van christenvrouwen staat volgens de hoofdredacteuren van Zij en Zeeuws duidelijk centraal. „In ons blad delen mensen hun verhaal, en dat geeft herkenning. Tijdens evenementen ontmoeten vrouwen uit allerlei kerken elkaar. Het is een gemêleerd gezelschap, van reformatorisch tot evangelisch.

Maar die verschillen vallen weg. Het gaat er niet om van welke kerk je bent. Tijdens die bijeenkomsten staat het geloof in de Heere Jezus centraal en dan is het goed met elkaar”, vertelt Hackenberg. Blok: „Het is Gods Geest Die werkt. Het is niet omdat wij alles zo goed organiseren, maar we merken dat het werk gezegend wordt. Voordat een vrouwendag begint, hebben we als werkgroep een gebedsmoment. De laatste keer kwam ik daarna in de hal en stonden er al rijen vrouwen te wachten. Het is heel bijzonder dat zij allemaal komen. In twee dagen bereiken we dan duizend vrouwen.”

Conferentie

Hackenberg denkt even na en zegt: „Dat zijn zegeningen waar we dankbaar voor moeten zijn. Dat zijn we veel te weinig. Je doet voortdurend je werk, maar daarom is het goed om nu even terug te blikken. We zagen deuren opengaan en het kan niet anders of God was daarbij.”

Het blad telt inmiddels 3000 abonnees en dat aantal groeit nog licht. Blok: „Binnenkort willen we het magazine weer opfrissen. Verder hopen we alles voorlopig zo op de rit houden. De dingen die we doen, willen we goed doen. Het moet niet te veel worden. Wel organiseren we in november 2015 een Zeeuwse vrouwenconferentie. Dat is een bijeenkomst van twee dagen inclusief een overnachting. Er is dan tijd voor meer verdieping. Het is best spannend om zoiets nieuws op te pakken.”

De twee hebben een secretariële achtergrond. „We zijn geïnteresseerd in taal en vinden het leuk om dingen te organiseren. Maar veel ervaring hadden we niet. We zijn gewoon begonnen en dat werkt blijkbaar”, glimlacht Hackenberg. „Voor de vrouwendagen hebben we inmiddels een draaiboek en daardoor loopt het redelijk soepel. Maar we blijven dingen verbeteren. Aan mensen in onze omgeving vragen we Zij en Zeeuws kritisch te lezen. Het krijgen van feedback houdt ons scherp. Vaak horen we dat de lezers die we spreken, het tijdschrift alweer uit hebben. Dat gaat zo snel, terwijl wij er twee of drie maanden aan werken.” Ze lachen er samen om.

Inspireren

De twee vriendinnen werken veel samen. Zijn ze nog niet op elkaar uitgekeken? „Het gaat heel goed”, klinkt het meteen overtuigd. Dan kijken ze elkaar aan en schieten in de lach. Hackenberg: „We proberen heel open te zijn en praten veel. Soms doe je dan voor je gevoel niet veel, maar het is heel belangrijk voor de beeldvorming en visie. We houden elkaar scherp, denken na over onderwerpen en prikkelen elkaar soms. Zo inspireren we elkaar.”