Gonali, het dorp waar de 9-jarige Barnard Himel woont, lijkt op een eiland in een oceaan van rijstvelden. Een felgroene zee met daartussen gepropt de 1250 inwoners van Gonali.

Nu lijkt die groene weelde rondom heel wat, maar van die rijkdom vind je weinig terug in Gonali zelf. De inwoners zijn er arm. En die rijstvelden dan? Die behoren toe aan een handjevol rijke boeren, voor wie de mensen in Gonali mogen werken als landloze arbeiders. Hun inkomen vullen ze aan met het fabriceren van matten.

Ook Barnard Himels ouders, Hiron (35) en Chumki Sarker (30), werken als dagloner op de rijstvelden – 200 taka, 2 euro, per dag levert hun dat op. Is er geen werk, dan maken ook zij matten van jute. Ze waren ooit hindoe, maar zijn tot het christelijk geloof bekeerd. Sindsdien worden ze van alle kanten belaagd door verzoekingen. Allereerst is daar de armoede, die niet te onderschatten ondermijner van geloofsvertrouwen. Krachtig klaagt ook hun afkomst als hindoe hen aan. Rondom wonen immers nog veel hindoes en alleen al hun nabijheid werkt als een regelrechte verzoeking.

Lees de rest van het artikel op de site van RD-actie.

RD-actie is ook actief op Facebook en Twitter.

Doneren voor de RD-actie kan hier.