Fabiola zal vooral herinnerd worden als de vrouw van koning Boudewijn (1930-1993). Ze was altijd aan zijn zijde te vinden. „Zij was de sterke vrouw naast het staatshoofd. Misschien meer dan we ooit zullen beseffen was zij zijn steun en toeverlaat. Alleen bij haar durfde Boudewijn zichzelf te zijn”, stelden Brigitte Balfoort en Joris de Voogt een paar jaar geleden in een boek over de nu overleden vorstin.

Hun goede huwelijk was de basis voor hun sterke optreden. „Waarom Heer, hebt Gij hemel en aarde bewogen om mij die kostbare parel te geven, die mijn Fabiola is?” schreef koning Boudewijn eens in zijn dagboek.

Dat ze kinderloos bleven, vonden Fabiola en haar man eerst moeilijk, maar later zagen ze ook in dat ze daardoor extra mogelijkheden hadden. Fabiola zou vijf miskramen hebben gehad. In de tijd dat haar zwager Albert en schoonzus Paolo in een huwelijkscrisis verkeerden, was Fabiola soms als een moeder voor de huidige koning Filip en diens zus en broer.

Fabiola en haar man werden in hun leven gedreven door hun geloof. De Rooms-Katholieke Kerk betekende veel voor hen. De boodschap van liefde en barmhartigheid probeerden zij ook in hun koninklijke werk vorm te geven. Fabiola zette zich in voor zieken, kansarmen, en gehandicapten. Voor gesprekken met deze mensen nam ze alle tijd, ook al stonden de mensen om haar heen te popelen. Vooruitstrevend was haar inzet voor prostituees en tegen de vrouwenhandel. Tijdens de rouwdienst van koning Boudewijn sprak een van de ex-prostituees haar dank uit. Dat was revolutionair.

Doña Fabiola de Mora y Aragón werd op 11 juni 1928 geboren in een adellijk Spaans gezin. Toen zij op 15 december 1960 met Boudewijn trouwde, zat die al tien jaar op de troon. Ze wist de harten van de Belgen te winnen en is wel omschreven als de Mathilde –vrouw van de huidige Belgische koning– van haar tijd.

Bij het verlaten van de kerk na de trouwplechtigheid maakte Fabiola voor het eerst het gebaar dat kenmerkend voor haar werd: de armen eerst uitgestrekt en daarna gekruist op de borst.

De dood van Boudewijn op 31 juli 1993 schokte Fabiola. Geheel onverwachts kwam het sterven voor haar niet.

Na de begrafenis kwam de statige Fabiola meer los van het protocol. Haar impulsieve karakter kwam meer naar boven, stellen Belgische vorstenhuiskenners.

Eigenzinnig was zij ook. Ze vocht voor haar eigen positie. De band met schoonzus koningin Paola –echtgenote koning Albert, de opvolger van haar man– was mede daardoor niet erg warm.

Eigenzinnig was ze ook als het om haar inkomsten ging. Vorig jaar werd bekend dat Fabiola een groot deel van haar kapitaal in stichtingen had ondergebracht, zodat zij er weinig belasting over hoefde te betalen. Dat viel slecht bij veel Belgen. Maar de chique, oude, grijze dame kon wel een potje breken.