Stelling 2: het gevaar van de (Nederlandse) islam kan gemakkelijk overschat worden. Want leeft niet bij velen, al is het vaag en diep in de onderbuik, de angst dat moslims hier ooit getalsmatig de overhand zullen krijgen? En misschien wel die verschrikkelijke sharia zullen invoeren? Toch geven de cijfers daar geen aanleiding toe. Het aantal moslims in Nederland is weliswaar niet gering (ergens rond de 850.000), maar stijgt de laatste jaren niet. Het gaat ‘slechts’ om 5 procent van de bevolking, een percentage dat pas in 2050 gestegen zal zijn naar 8 procent. Nogmaals, niet weinig, maar omgerekend naar bijvoorbeeld het aantal Kamerzetels komen zij, ook over 35 jaar, niet verder dan maximaal tien.

En daarmee zijn we dan beland in de discussie over de vraag of een echte moslimpartij in Nederland kans maakt, gevaarlijk is, of misschien juist gewenst en zinvol.

Wat het eerste betreft: de slagingskans van zo’n partij is om allerlei redenen beperkt (zie pag. 1-3 van Accent). Daarmee is ook de tweede vraag beantwoord: nee, zo’n partij is niet gevaarlijk. Voor zover de islam voor Nederlandse burgers een bedreiging oplevert, is dat via kleine, radicale groepjes of individuen die onverwacht een aanslag kunnen plegen en de samenleving kunnen ontwrichten. Maar een getalsmatige, politieke overheersing ligt via democratische weg niet in het verschiet.

Resteert de laatste vraag: zou een aparte moslimpartij misschien vanuit bepaalde oogpunten niet juist nuttig of gewenst kunnen zijn? Vooropgesteld, Bijbelgetrouwe christenen, met gevoel voor de (ontstaans)geschiedenis van ons land, kunnen niet blij zijn met het feit dat op enige termijn wellicht een islamitische politieke groepering aan het Binnenhof present zal zijn. Net zo min trouwens als zij blij zijn met de groei van seculiere partijen, zoals VVD, PvdA en D66.

Maar dat neemt niet weg dat moslims, die vanaf de jaren zestig als gastarbeiders door ons, autochtonen, willens en wetens zijn binnengehaald, inmiddels een rechtmatige plek in onze samenleving hebben. En daarmee alle politieke rechten die ook wij, autochtonen, bezitten.

Misschien kunnen we nog een stapje verder gaan: een aparte, specifieke moslimpartij heeft ook voordelen. Nee, laten we de zaak niet zó fraai gaan voorspiegelen dat moslims zich via een eigen partij en zuil kunnen emanciperen en op die wijze, net als vroeger de ”kleine luyden” en de rooms-katholieken, steeds meer kunnen integreren in de samenleving. Deze bevolkingsgroepen zijn onvergelijkbaar en bovendien: de tijd van de verzuiling is definitief voorbij.

Maar wat wel een voordeel van een moslimpartij kan zijn, is dat het geluid van de Kuzu’s en Öztürks van deze wereld niet ondergronds gaat. Als bepaalde overtuigingen, hoe afkeurenswaardig misschien ook, in het geheel niet meer naar voren gebracht mogen worden, is dat voor een samenleving niet goed. Laat ook deze mensen maar een spreekbuis hebben. En laat ze op het nationale politieke podium vooral stevig tegengesproken worden. Misschien, misschien stellen ze hun radicale standpunten enigszins bij.

Zelfs als ze dat niet doen, heeft hun politieke bestaan nog een voordeel: dan weten we tenminste wat er leeft en op hoeveel aanhang deze standpunten kunnen rekenen. Zoals het –vanuit dit oogpunt bezien– ook goed is dat er een PVV bestaat, waardoor ‘verlichte’, progressieve Nederlanders niet kunnen vergeten hoe Henk en Ingrid ook alweer over de dingen denken.