Energiebedrijven willen bloedkolen aanpakken
DEN HAAG (ANP). Vijf Nederlandse energiebedrijven willen misstanden in de kolensector aanpakken. Ze gaan zich inzetten om de arbeids- en milieuomstandigheden in steenkoolmijnen te verbeteren. Hiervoor hebben ze maandag een overeenkomst getekend met minister Lilianne Ploumen (Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking).
Het convenant richt zich speciaal op Colombia. Tot een kwart van de steenkolen die Nederlandse centrales gebruiken, is afkomstig van Colombiaanse mijnen. De Tweede Kamer drong eerder al aan op openheid. Zij vindt dat voor consumenten helder moet zijn of energiebedrijven zogenoemde bloedkolen gebruiken in hun elektriciteitscentrales.
De energiebedrijven (E.ON, EFZ, Essent, GDF Suez Energie en Nuon) gaan hun leveranciers aanspreken op misstanden in de mijnen. Ze gaan ook bekendmaken met welke mijnen ze zaken doen. Als een bedrijf niet meewerkt, kan het als uiterste consequentie op een zwarte lijst wordt geplaatst, zegt Roger Miesen van het bestuur van RWE, het moederbedrijf van Essent.
Ploumen is „erg tevreden”, maar erkent ook dat de convenant ook een „uitdaging” is. „Niet alles kan in een keer worden opgelost”.
De Colombiaanse kolen komen onder meer uit de provincie César. Naast slechte werkomstandigheden is er sprake van luchtvervuiling. Verder hebben de mijnbouwbedrijven Drummond en Prodeco hier volgens daders en getuigen paramilitairen betaald. Tussen 1996 en 2006 zijn in César door toedoen van deze paramilitairen 3100 mensen vermoord en 55.000 boeren verdreven.
Volgens Miesen van RWE is de situatie in het gebied „zeer complex” en zijn er „geen gemakkelijke oplossingen”. Maar Drummond pakt volgens hem wel zaken op die door de Nederlandse bedrijven onder aandacht worden gebracht. Hij reist volgende week met Ploumen mee als die op handelsmissie naar Columbia gaat. Dan gaan ze ook langs in César.
PAX wil schadevergoeding voor de slachtoffers. Ploumen gaat proberen een ‘dialoog’ op gang te brengen tussen de slachtoffers van het gewapende conflict en de mijnbedrijven. Als boeren verdreven zijn door mijnbedrijven, dan moet er schadevergoeding komen, meent Miesen. „Als dàt de feiten zijn. Maar laten we eerst kijken wàt de feiten zijn.”